بررسی رابطه سیستم پرورش با سیستم ایمنی طیور

یک سیستم ایمنی کاملا کارآمد برای سلامتی ضروری است، اما ممکن است توسط عوامل تنش زا و سایر محرک های محیطی نامطلوب تهدید شود. سیستم پرورش می تواند به عنوان عامل تنش زا عمل کند و اثرات بالقوه منفی بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد. در پرندگان سلول های هتروفیل، بازوفیل، ائوزونوفیل، ترومبوسیت ها، لنفوسیت های B و T و ایمونوگلوبولین های A، M و Y، در پاسخ به التهاب ها و تولید آنتی ژن و آنتی بادی نقش دارند. اکثر مطالعات در مورد تاثیر سیستم های مختلف پرورش بر روی سیستم ایمنی در جوجه ها بر روی مقایسه بین انواع قفس پرورش متمرکز شده اند. برخی پژوهش ها تعداد نسبی بالاتری از هتروفیل ها، مونوسیت ها و ائوزینوفیل ها و همچنین تعداد کمتری از لنفوسیت ها را در مرغ های پرورش یافته در قفس معمولی نسبت به قفس اصلاح شده گزارش کردند. افزایش تعداد هتروفیل ها در مرغ های پرورش یافته در قفس های اصلاح شده در مقایسه با قفس های معمولی در شرایط تنش حمل و نقل گزارش شده است. برخی از طرح های سیستم های پرورش ممکن است شرایط تنش زا را در مرغ ها منعکس کند. این تنش می تواند سیستم ایمنی مرغ را تغییر دهد و بنابراین بر پاسخ واکسیناسیون یا حساسیت به بیماری تاثیر بگذارد. با این وجود، ویژگی های شرایط خاص مدیریتی هنوز باید با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.