ساخت غشاهای نانولیفی الکتروریسی شده از پلی کاپرولاکتون بارگذاری شده با بروملین و بررسی استفاده از آن ها برای جلوگیری از چسبندگی شکمی پس از جراحی

مطالعه حاضر، بر طراحی و ساخت غشاهای نانولیفی زیست تخریب پذیر با رهایش داروی کنترل شده به منظور کاهش چسبندگی بافت ها پس از عمل جراحی، متمرکز شده است. غشاهای ) بارگذاری شده با بروملین PCL برپایه نانوالیاف پلی کاپرولاکتون ( (عصاره خام میوه آناناس) با استفاده از روش الکتروریسی تهیه شد. سطح نانوالیاف صاف، یکنواخت و بی دانه با سازگاری خوب میان پلی کاپرولاکتون و بروملین با میکروسکوپ الکترونی روبشی ) مشاهده شد. غشاهای نانولیفی ساخته شده، استحکام SEM( ) و مدول ۱۸/۲۹±۳/۱۵ MPa و ۱۶/۰۸±۱/۸۳ کششی رضایت بخش ( ) نشان دادند. ۵۱/۷۳±۴/۰۱ MPa و ۳۰/۳۷±۴/۸۵یانگ زیادی را ( افزون بر این، زاویه تماس به طور معنی داری با افزودن بروملین کاهش یافت که می تواند به برطرف کردن محدودیت های غشاهای برپایه پلی کاپرولاکتون ناشی از سفتی و آب گریزی، کمک کند.  روز رهایش آهسته ۱۴غشای حاوی عصاره بروملین، طی مدت بروملین را نشان داد که به طور چشمگیر با سازوکار نفوذ فیکی کنترل می شود. افزون  بر این، ارزیابی کشت سلول های بنیادی ) نمایانگر آن بود که غشای AdMSCsمزانشیمی مشتق از چربی ( نانوالیاف پلی کاپرولاکتون بارگذاری شده با بروملین، چسبندگی و های AdMSC را کاهش می دهد. همچنین، AdMSC تکثیر سلول های چسبیده به سطح نانوالیاف دارای ریخت شناسی گرد هستند. در مجموع، غشای الکتروریسی شده پلی کاپرولاکتون-بروملین می تواند به عنوان یک سد ضدچسبندگی برای کاربرد بالینی عمل کند