بررسی تاثیر تربیت معنوی بر خود نظم دهی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم مقطع ابتدایی شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تربیت معنوی بر خود نظم دهی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شده لذا به لحاظ ماهیت و هدف، کاربردی و از حیث روش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی شهر تهران می باشند. در این پژوهش، از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. به این صورت که از بین کلیه مدارس دوره دوم ابتدایی شهر تهران؛ به صورت تصادفی دو مدرسه دخترانه و سپس از بین پایه های تحصیلی به صورت تصادفی ساده دو پایه ششم از دو مدرسه انتخاب شدند هر کلاس ۳۰ نفر سپس به دو گروه کنترل و آزمایش به صورت تصادفی تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، ۱۰ جلسه ۵۰ دقیقه ای بسته مداخله ای تربیت معنوی با استفاده از مبانی نظری پژوهش اکبری و مسعودی (۱۳۹۳) و داستان های مذهبی و فلسفی و پرسشنامه خود نظم بخشی تحصیلی افروز و همکاران (۱۳۸۶) بوده و در انتها داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تربیت معنوی بر خود نظم دهی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم مقطع ابتدایی تاثیرگذار است لذا از طریق جلسات مداخله تربیت معنوی می توان خود نظم دهی تحصیلی در دانش آموزان را بهبود بخشید.