استفاده از رویکرد آینده نگاری جهت توسعه شهری

امروزه سرعت تغییر و تحولات توسعه ای در جهان با توجه به نوآوری ها در بخش های مختلف بسیار بالاست. برنامه ریزی بدون انعطاف و عدم آمادگی در برابر دگرگونی ها در آینده، برنامه ریزان را با چالش جدی روبه کرده است. توسعه یعنی روندی چند بعدی که طی آن جوامع استانداردهای زندگی خود را ارتقا می بخشند، نابرابری ها را کاهش می دهند و فقر را از اعضای خود می زدایند. تجربه تهیه برنامه های توسعه و میزان تحقق و انعطاف پذیری آن ها در دهه های اخیر باعث سلب اعتماد مدیران و برنامه ریزان از روش های برنامه ریزی مبتنی بر پیش بینی و تحلیل روندها شد. با پیشرفت علمی و ظهور علم جدید آینده پژوهی و آینده نگاری ، محققان برنامه ریزی سعی کردند از قابلیت های این علم در توسعه فنون برنامه ریزی استفاده کنند که به تدریج با استفاده گسترده از آن ها ، روش ها و فنون آینده پژوهی وارد بطن فعالیت های برنامه ریزی شد. از این رو آینده پژوهی به عنوان رشته ای نوظهور، در دهه های اخیر به شدت مورد توجه محافل دولتی، دانشگاهی و بنگاه های اقتصادی قرار گرفته است و در حال حاضر دستاورد های آینده پژوهان نقش مهمی در تصمیم سازی حکومت ها، نهادها و شرکت های خصوصی ایفا می کند. در واقع کاربرد اصلی آینده پژوهی را باید در بهبود تصمیمات امروزین ما جستجو نمود.