واکاوی میانجیگری سکوت سازمانی و شایعات سازمانی در رابطه با خودشیفتگی سازمانی و ریاکاری سازمانی

بی گمان یکی از مهم ترین وجوه بهینه سازی عملکرد هر سازمان ، همانا مدیریت بهینه منابع انسانی از مسیر شناخت رفتارهای فردی و پیشگیری از انحرافات رفتاری در میان کارکنان است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط خودشیفتگی مدیران با ریاکاری سازمانی معلمان با توجه به نقش سکوت سازمانی و شایعه سازمانی به عنوان واسطه های تشدیدکننده در رابطه با رواج این پدیده ضد بهره ورانه در مدارس شکل گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان مدارس متوسطه شهر مشهد تشکیل داده اند که با استفاده از فرمول کوکران، ۱۳۶ نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از چهار پرسش نامه استاندارد استفاده گردید. روایی پرسش نامه ها بر اساس روایی محتوا با استفاده از نظر صاحب نظران و سازه با روش تحلیل عاملی مورد بررسی و تایید قرار گرفت و از سوی دیگر پایایی پرسش نامه ها با روش ضریب آلفای کرونباخ کل ۰/۹۴ برآورد و تایید شد. برای تجزیه وتحلیل آماری اطلاعات جمع آوری شده از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS ۲۴ استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از تاثیر مستقیم و معنادار رفتار مدیران خودشیفته بر ایجاد واکنش های ریاکارانه در میان معلمان است که این واکنش متناسب با میزان خودشیفتگی مدیران، تغییر می کند. در همین راستا، پدیده های سکوت سازمانی و شایعه سازمانی نیز به طور مثبت، نقش میانجی و تشدیدکننده را در گسترش ریاکاری در میان معلمان ایفا می کنند. از این رو، اهمیت و لزوم دقت به خصوصیات و پیشینه رفتاری مدیران در هنگام گزینش آنان، برای ایجاد فضایی سالم و تعامل محور در مدارس رخ می نماید.