بررسی تمثیل در دیوان فیضی فیاضی

تمثیل جزو آن دسته از صنایع ادبی است که از نخستین دوره های شعر فارسی تا زمان معاصر در کلام ادبی وجود داشته و با وجود قدمت بسیاری که دارد، از ارزش و اهمیت آن کاسته نشده است. این شیوه ادبی در حوزه تعلیم و تربیت استعمال بسیار دارد. بر این اساس در آثار عرفانی و اخلاقی به فراوانی دیده می شود. فیضی فیاضی از فارسی سرایان بزرگ هندوستان و از پایه گذاران و پیشگامان سبک هندی است که در همه قالب های شعری اعم از قصیده، غزل، مثنوی و.... هنرنمایی کرده است .سروده های او گنجینه پرباری برای بررسی های گوناگون ادبی، زبانی، فرهنگی است . بنابراین هدف از انجام این تحقیق، بررسی تمثیل در دیوان فیضی فیاضی با استفاده از روش توصیفی- اسنادی بوده است. نتیجه این پژوهش نشان از آن دارد که اشعار فیضی فیاضی پربار برای بررسی ابعاد گوناگون زبانی ، ادبی و فرهنگی بوده و در دیوان شعر خود بر خلاف بسیاری از شاعران دیگر این سبک، از تمثیل کمتر استفاده کرده است.