اولویت بندی عوامل موثر بر مکان یابی پارکینگ های غیرحاشیه ای

امکانات پارکینگ در شبکه معابر شهری، یکی از ارکان مهم سیستم حمل و نقل است. با توجه به کمبود فضای پارک حاشیه ای در مناطق مرکزی- تجاری شهری، احداث پارکینگ های عمومی می تواند در تامین فضای کافی پارک موثر باشد. محدودیت زمین های در دسترس جهت احداث پارکینگ عمومی از یک سو و ضرورت مطلوبیت پارکینگ از دیدگاه کاربران ازسوی دیگر سبب می شوند تا تعیین مکان مناسب جهت احداث این تسهیلات اهمیت قابل توجهی پیدا کند. مکان یابی پارکینگ ها، متاثر از عوامل متعددی است که بررسی همه جانبه این عوامل در توزیع مناسب پارکینگ در فضاهای شهری ضروری است. پارکینگ ها بایستی به گونه ای مکان یابی شوند که علاوه بر نزدیکی به مراکز جاذب سفر، کمترین تاثیرات منفی را بر سیستم ترافیک شهری ایجاد کنند. بنابراین برای مکان یابی صحیح باید مجموعه ای کامل از معیارها مشخص شود. در این پژوهش به منظور ارائه الگویی مناسب جهت مکان یابی صحیح پارکینگ، پارامترهای ارزیابی در سه سطح مختلف که زیرمجموعه چهار گروه کلی ترافیکی، زیرساخت، دسترسی و اقتصادی هستند، مشخص شده اند. با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و براساس پرسش نامه های تکمیل شده توسط کارشناسان، وزن پارامترهای تعیین شده در سطوح مختلف مشخص می شود. نتایج نشان می دهد که پارامترهای ترافیکی با وزن ۳۶.۱درصد بیشترین اهمیت را در سطح اول پارامترها دارا می باشند. تقاضای پارکینگ با وزن ۵۱.۶درصد، تمرکز مراکز جاذب سفر با وزن ۳۵.۶، مشخصات زمین با وزن ۳۴درصد و هزینه تملک با وزن ۶۱.۳ درصد مهم ترین عوامل اثرگذار بر مکان یابی پارکینگ در سطح دوم محسوب می شوند.