رابطه مدارای اجتماعی با قانون گریزی رانندگی

استفاده از اتومبیل از طرفی باعت تسریع در رفت و آمد افراد و از طرف دیگر باعث بروز مسائل اجتماعی متعددی به ویژه در شهرهای بزرگ شده است. با توجه به این که، مدارای اجتماعی بر رفتارهای مختلف، تاثیرگذار است، پژوهش حاضر تلاش کرده است رابطه مدارای اجتماعی را با قانون گریزی رانندگی در شهر شیراز بررسی کند. روش تحقیق، توصیفی همبستگی و جامعه آماری، شهروندان ۶۴-۲۰ ساله ساکن شهر شیراز هستند که ۴۴۰ نفر به عنوان نمونه آماری تعیین شدند. ابزار تحقیق، پرسش نامه های پژوهش گرساخته است. براساس یافته های تحقیق، رابطه منفی و معناداری بین مدارای اجتماعی و قانون گریزی رانندگی وجود دارد و طی آن، مدرای اجتماعی قادر است حدود ۰۸/۰ واریانس قانون گریزی رانندگی را تبیین کند. به علاوه، متغیرهای جنسیت، سن و میزان رانندگی در طول ۲۴ ساعت رابطه معناداری با قانون گریزی رانندگی نشان می دهند. اما متغیر های قومیت فارس و ترک، تحصیلات دیپلم و دانشگاهی، وضعیت تاهل، مدت زمان اخذ گواهینامه و نوع اتومبیل، رابطه معناداری را با قانون گریزی نشان ندادند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که با آموزش مدارا به شهروندان، می توان به رفع یا تسکین یکی از دغدغه های اساسی کشور یعنی قانون گریزی های رانندگی، پاسخ مثبت داد.