تاثیر گزنه همراه با تمرین استقامتی بر شاخص های اسپرماتوژنز در بیضه موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 61
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-31-5_001
تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: امروزه دیابت یک مشکل بهداشتی بزرگ با شیوع فزاینده در مردان است. بیان شده است که گلوکز بالا منجر به افزایش استرس اکسیداتیو و آپوپتوز در سلولهای بیضه می شود و باعث مرگ سلول های بیضه و ناباروری نیز می شود. این مطالعه به بررسی و تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گزنه و تمرینات استقامتی بر ضرایب اسپرماتوژنز در موش های سفید بزرگ نر دیابتی شده توسط STZ انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۴۰ سر موش سفید بزرگ آزمایشگاهی با وزن ۲۰۰-۲۲۰ گرم به صورت تصادفی به ۵ گروه کنترل-سالم (HC)، گزنه-دیابت (DG)، تمرین-دیابت (DT)، گزنه-تمرین-دیابت ((DTG) و کنترل-دیابت (DC) تقسیم شدند. تمرین استقامتی در ۶ هفته طبق پروتکل اجرا شد. به طور هم زمان، موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی گروه های DG و DTG عصاره هیدروالکلی گزنه را به میزان ۴۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. بعد از ۶ هفته بیضه ها برداشته و با تکنیک H & E رنگ آمیزی شدند.نتایج: در گروه DTG و گروه DG، هر دو شاخص SI (spermatogenesis index) و RI (repopulation index) در مقایسه با گروه DT بالاتر بود و به نتایج گروه HC نزدیک بود. همچنین بررسی های حاصل از هیستوپاتولوژی بیضه در این دو گروه بهبود بالاتری در مقایسه با گروه DT نشان دادند و نتایج مشابهی با نتایج گروه HC به دست آمد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که دیابت اثرات مخربی بر اسپرماتوژنز و بافت بیضه دارد و تجویز گزنه و تمرینات استقامتی همراه با یکدیگر می تواند با بهبود درصد SI و RI، سلول های اسپرماتوژنیک در لوله های سمی نیفر را از اثرات مضر دیابت محافظت کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه ملکوتی نیا
گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
مسعود رحمتی
گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
رحیم میرنصوری
گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
لیلا زارعی
گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :