بررسی سبک رهبری لیکرت و رابطه آن با ارتقاء فرهنگ سازمانی در شرکت های دانش بنیان صنعتی تهران

گستره سبک های رهبری و مدیریتی گسترده ای طی سالیان متمادی توسط بسیاری از متفکران و دانشگاهیان پیشنهاد شده است. از طرفی، سازمان ها برای مقابله با تهدیدات داخلی و خارجی باید ضعف ها و قوت های فرهنگی را شناسایی و به اصلاح آنان بپردازند. ازاین رو، هدف این پژوهش، بررسی سبک رهبری لیکرت و رابطه آن با ارتقاء فرهنگ سازمانی در شرکت های دانش بنیان صنعتی تهران است. این پژوهش، مطالعه ای پیمایشی از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه کارکنان شرکت های دانش بنیان شهر تهران بود (۱۱۸۰۰ نفر) که نمونه ها به صورت تصادفی طبقه ای از بین کارکنان شرکت های دانش بنیان صنعتی تهران انتخاب شد. داده ها از طریق پرسشنامه سبک رهبری مشارکتی کاتورن (۲۵ گویه) و پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون (۳۶ گویه) گردآوری شد. پایایی این پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ محاسبه شده که برای پرسشنامه سبک رهبری مشارکتی کاتورن، ۸۶/۰ و پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون، ۹۱/۰ به تایید رسیده است. بر اساس یافته های این پژوهش، رابطه معنی داری بین سبک رهبری لیکرت (عدالت، مشارکت، پاسخگویی و مالکیت) در سطح معنی داری ۰۱/۰ > ۰۰۰/۰ p = با ارتقاء فرهنگ سازمانی در کارکنان شرکت های دانش بنیان صنعتی وجود دارد. می توان نتیجه گرفت که سبک رهبری لیکرت با چهار مولفه (عدالت، مشارکت، پاسخگویی و مالکیت) سبب ارتقاء فرهنگ سازمانی، افزایش انگیزه و کارایی در کارکنان شرکت های دانش بنیان صنعتی می شود.