اثرات عوامل روانی-اجتماعی بر اعتماد بر برند روستاهای هدف گردشگری استان خوزستان با تاکید بر رسانه های اجتماعی

مقدمه و هدف: گردشگری کشاورزی یکی از پرطرفدارترین بخش های صنعت گردشگری بوده و به یکی از متغیرهای مهم برای توسعه روستایی تبدیل شده است. رفت وآمد گردشگران به مناطق روستایی و کشاورزی به توسعه اقتصادی و توسعه فضایی کارآفرینی کمک می کند. در دنیای معاصر، شیوه های ارتباطی و سبک زندگی گردشگران، کشاورزی را متحول کرده است. از سوی دیگر، اعتماد به برند مناطق روستایی به عنوان یک جزء حیاتی از کسب وکار گردشگری کشاورزی تعریف شده است، در این پژوهش شیوه تعامل با روستاهای هدف، قصد سفر به مناطق دارای برند کشاورزی، توسعه کارآفرینی در کشاورزی روستایی و اعتماد به برندهای مناطق گردشگری کشاورزی در قالب یک مدل مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش از نظر هدف جزو تحقیقات کاربردی و از نظر روش گرد آوری داده ها از نوع دسته بندی می باشد. جامعه آماری این پژوهش گردشگران روستاهای هدف گردشگری کشاورزی استان خوزستان و روش نمونه گیری در دسترس می باشد. روایی صوری با استفاده از نظر خبرگان پژوهش و روایی سازه پرسش نامه با استفاده از تحلیل عاملی و نیز پایایی متغیرهای پرسش نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد حس توده ادراک شده با ضریب مسیر ۲۶ درصد بر شیوه تعامل با برند روستاهای گردشگری اثر مثبت و معنی داری دارد. همچنین، خودشناسی یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر شیوه تعامل با برند روستای گردشگری با ضریب مسیر ۳۶ درصد بر شیوه تعامل با برند روستاهای گردشگری است. شیوه تعامل با روستایی بیشترین اثر را با ضریب مسیر ۹۰ درصد بر قصد سفر به مقاصد روستایی دارد. همچنین، هم ذات پنداری نیز با ضریب مسیر ۶۰ درصد بر شیوه تعامل با روستایی اثر مثبت و معنی داری دارد. قصد سفر گردشگران به روستاهای هدف گردشگری استان خوزستان با ضریب مسیر ۸۸ درصد بر توسعه کارآفرینی کشاورزی اثر مثبت و معنی-داری دارد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از این است که در توسعه کارآفرینی کشاورزی روستایی بایستی ویژگی های اجتماعی و روانی گردشگران مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اعتماد به برند مناطق گردشگری کشاورزی و قصد سفر به مناطق برند کشاورزی تحت تاثیر شیوه تعامل با برند مقصد قرار می گیرد. از طرف دیگر، برند روستاهای هدف گردشگری تحت تاثیر رضایت اجتماعی و روانی گردشگران است و این متغیرها در نهایت می توانند زمینه توسعه گردشگری روستایی را در منطقه مورد مطالعه فراهم آورد. تصور ذهنی گردشگران نیز بر شیوه های تعامل با برند مناطق کشاورزی استان خوزستان تاثیر مثبت و معنی داری دارد. نتایج حاصل بیانگر آن است که رسانه های اجتماعی شیوه های ارتباطی با گردشگران را تغییر داده است و در این راستا باید در تبلیغات برند مناطق روستایی به ارزش های مصرف کنندگان نیازها و باورهای مشترک گردشگران توجه شود و متغیرهای مانند حس توده ادراک شده، خودشناسی، شیوه تعامل با روستایی، هم ذات پنداری به ‎طور ویژه ای موردتوجه واقع شود.