سنجش کیفیت زندگی بر اساس شاخص شکوفایی شهری در شهر تبریز

رشد شتابان شهری و توسعه نامتوازن و به تبع آن افزایش جمعیت شهرنشین از یک طرف و پیچیدگی مسائل شهری از طرف دیگر، شهرها را با چالشهای جدی روبرو ساخته است. در همین راستا مدل شکوفایی شهری یک رویکرد جدید به رونق شهری و پایداری پیشنهاد میکند و به دنبال راه حلی اساسی برای بهبود کیفیت زندگی است. شاخص شکوفایی شهری شامل ۵ بعد بهره وری، کیفیت زندگی، زیرساخت، عدالت اجتماعی و پایداری زیست محیطی است. که در این پژوهش بعد کیفیت زندگی مناطق شهر تبریز را مورد سنجش قرار داده ایم.برای رسیدن به هدف پژوهش، از ۱۶ زیرمعیار بهره گرفته شده است. محدوده مکانی مناطق ۱۰ گانه شهر تبریز و مدل به کار برده شده جهت ارزیابی پرومته و تحلیل گایا، جهت وزن دهی از مدل ANP و برای ترسیم نقشه از GIS استفاده شده است.نتایج تحلیل شاخص با استفاده از مدل پرومته و تحلیل گایا نشان می دهد مناطق ۸ و ۲ شهر تبریز به ترتیب با کسب Phi خالص ۳۱۳/۰ و ۲۴۳/۰ به لحاظ برخورداری از شاخص های کیفیت زندگی نسبت به دیگر مناطق شهری تبریز در وضعیت ایده آلی قرار دارند. بعد از این دو منطقه، مناطق ۳ و ۹ به ترتیب با کسب Phi خالص ۰۸۳/۰ و ۰۶۹/۰ رتبه های سوم و چهارم را به خود اختصاص داده اند. مناطق ۶، ۵، ۴ و ۱ به ترتیب با کسب Phi خالص ۰۴۲/۰، ۰۴۹/۰-، ۰۶۹/۰- و ۰۹۰/۰- جایگاه پنجم تا هشتم را کسب نموده اند. در رتبه آخر مناطق ۷ و ۱۰ به ترتیب با کسب Phi خالص ۲۵۰/۰- و ۲۹۲/۰- قرار گرفته اند.باتوجه به یافته ها در شاخص کیفیت زندگی منطقه ۸ و ۲ شهر تبریز از وضعیت بسیار مطلوبی برخوردارند. در رتبه بعدی یعنی برخورداری با وضعیت بالا، منطقه ۳ و ۹ شهر تبریز قرار دارند. مناطق ۶، ۵، ۴ و ۱ شهر تبریز به لحاظ برخورداری از شاخص کیفیت زندگی از وضعیت متوسطی برخوردارند. در رتبه برخورداری پایین مناطق ۷ و ۱۰ قرار دارند. نقطه قابل توجه در تحلیل داده های کیفیت زندگی این است که هیچ یک از مناطق ۱۰گانه شهر تبریز به لحاظ برخورداری از شاخص کیفیت زندگی در رتبه خیلی پایین قرار نگرفته است