تاثیر رئولوژی دوغاب بر خواص بدنه خام آلومینای نانو ساختار با استفاده ازپراکنده ساز پلی الکترولیتی

چالش اصلی اغلب سرامیکهای پیشرفته، کنترل پارامترهای فرآیند تولید با استفاده از نانو پودرهای سرامیکی است. به گونه ایکه قطعه ای همگن، با دانه های زیرمیکرونی، ساختار بدون عیب و ترک و با حداقل میزان حفرات ایجاد گردد. فشردگی همگنذرات در بدنه خام، پیش شرط حیاتی برای مهیا کردن نمونه کاملا چگال و بدون عیب با خواص مناسب اپتیکی و مکانیکیاست. از آنجایی که با استفاده از پرس تک محوره نمیتوان ساختاری کاملا فشرده و همگن تولید نمود، لذا از روش های ترمانند ریخته گری دوغابی و ریخته گری ژل های استفاده می شود. در این تحقیق سعی شده است تا با بررسی پارامترهای تاثیرگذاربر آگلومره زدایی پودر اولیه با فرآیند اولتراسونیک و همچنین بهینه سازی پارامترهای موثر بر پایدارسازی سوسپانسیون، اثراین پارامترها بر میزان قابلیت تف جوشی و توزیع اندازه تخلخل نمونه ها مشاهده گردد. بدین منظور پس از بهینه سازی شرایط، نمونه های حاصل از سوسپانسیون های بازی با PH=۹/۵ و میزان پراکنده ساز ۰/۵wt.% فاز آلومینا، نسبت به نمونه های حاصل از سوسپانسیون های اسیدی و نمونه های پرس سرد شده، علیرغم دانسیته های اولیه یکسان، دارای قابلیتتف جوشی بالاتری بودند. این قابلیت تف جوشی بالاتر در نمودارهای توزیع اندازه تخلخل نمونه های خام با توزیع بسته تر اندازهحفرات و سایز کوچک تر آنها رابطه داشت.