اثر خطای شجره بر وراثت پذیری و صحت پیش بینی ارزش ارثی در صفات آستانه ای

تشکیل کامل ماتریس روابط خویشاوندی، یک اصل مهم برای دستیابی به نتایج قابل اعتماد در ارزیابی ژنتیکی می باشد. هدف از مطالعه حاضر، اثر سطوح مختلف نقص اطلاعات شجره شامل پدری، مادری و هردو والدین (پدری و مادری به طور همزمان) بر مقدار وراثت پذیری، صحت ارزیابی و پیش بینی ارزش ارثی در صفات آستانه ای بود. صفتی محود به جنس با وراثت پذیری ۰/۰۵، ۰/۱ و ۰/۲ ایجاد شد. به منظور فنوتیپ های آستانها ی صفت چندقلوزایی، ۲۰ درصد فنوتیپ های بالا دو و ۸۰ درصد باقی مانده یک در نظر گرفته شد. نسبت های مختلفی از نقص شجره پدری (صفر، ۵، ۰، ۱۵ و ۲۰)، نقص شجره مادری (صفر، ۵ و ۱۰) و ترکیبی از هر دو (نقص شجره پدری و مادری به طور همزمان) ایجاد گردید. یک مدل آستانه ای در نظر گرفته شد. وراثت پذیری، ارزش های ارثی و صحت ارزیابی با روش آماری بیز برآورد گردید. با معرفی سطوح مختلف نقص شجره به شجره کامل مقدار وراثت پذیری کاهش یافت. برای وراثت پذیری ۰/۰۵، ۰/۱ و ۰/۲ کمترین مقدار وراثت پذیری به دست آمده به ترتیب ۰/۰۱۸، ۰/۰۸۴ و ۰/۱۶ بود. در شجره کامل، کمترین و بیشترین مقدار صحت ارزیابی به ترتیب ۰/۳۷۵ (h۲=۰/۰۵ ) و ۰/۵۲۱ (h۲=۰/۲) بود. کمترین مقدار صحت ارزیابی برای وراثت پذیری ۰/۰۵ و ۰/۱ و ۰/۲ به ترتیب ۰/۳۰۹ (نقص شجره ی پدری ۱۰ درصد و مادری ۱۰ درصد )، ۰/۳۵۳ (نقص شجره ی پدری ۲۰ درصد و مادری ۱۰ درصد) و ۰/۴۵۹ (نقص شجره ی پدری ۵ درصد و مادری ۱۰ درصد) بود. همچنین معرفی نقص شجره در سطوح مختلف منجر به کاهش میانگین ارزش ارثی شد.