بررسی نقش میانجی ریاکاری سازمانی در رابطه بین سکوت سازمانی و شایعه سازمانی

توسعه و بهره وری حداکثری در سازمان ها همواره یکی از دغدغه های مدیران بوده است و در این راه مطالعات گسترده و ژرفی از دیرباز به انجام رسیده است. واکاوی وجود و رفع موانع محسوس و نامحسوس از مسیر بهبود و ارتقای حرفه ای منابع انسانی در سازمان نیز، امروزه به نیازی فزاینده و غیرقابل عبور تبدیل شده است. شایعه سازمانی به عنوان پدیده ای ساختار گریز و ترمزی در مسیر و سرعت حرکت سازمانی در کنار مقوله سکوت سازمانی، به عنوان رفتارهای ناسالم و غیرحرفه ای در محیط های سازمانی مشاهده می شود. واکاوی حاضر باهدف یافتن رابطه و نقش ریاکاری سازمانی در قامت میانجی بین پدیده های سکوت سازمانی و شایعه سازمانی در محیط کار شکل گرفته است. جامعه آماری کلیه معلمان مدارس شهر مشهد تشکیل داد. با استفاده از فرمول کوکران ۱۱۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی - همبستگی است. روش گردآوری داده ها پرسش نامه بود، بدین منظور از سه پرسش نامه استاندارد استفاده شد. روایی پرسش نامه ها با استفاده از روایی صوری و سازه و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل آماری اطلاعات جمع آوری شده از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS۲۴ استفاده شد. یافته ها نشان داد که ریاکاری سازمانی، رابطه میان سکوت سازمانی و شایعه سازمانی را میانجیگری می نماید و رفتارهای ضد بهره وری سازمانی را تشدید می نماید و احتمالا کارکنان با بروز رفتارهای ساختارشکن به آن واکنش نشان می دهند بر این اساس پیشنهاد می گردد برای ازمیان بردن رفتار ریاکارانه و شایعه پراکنی معلمان و رفع چالش سکوت در سازمان، مدیران زمینه افزایش همکاری های تیمی و فعال نمودن گروه های آموزشی داخلی و شفافیت در اعطای ارتقاء و مشوق های مالی و معنوی یکسانی را برای معلمان در نظر گیرند.