پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی براساس راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی و هیجانات تحصیلی در دانش‎آموزان دختر دوره متوسطه

یکی از علل اصلی در ارتقاء تحصیلی دانش‎آموزان، عنایت به علل روان‎شناختی و ویژگی‎ های شخصیتی آن ها است. یکی از ویژگی‎های شخصیتی قابل توجه که می‎تواند موقعیت دلهره-آوری را ایجاد کند و موجب مشکلات زیادی در زمینه آموزش شود، تعلل‎ورزی می باشد. تعلل‎ ورزی به تعویق انداختن عمدی کارهایی است که شخص گرایش به اجرای آن‎ها داشته و بیشتر با راهبرد اجتنابی مفهوم ‎سازی شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی و هیجانات تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر رشت می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحیه دو شهر رشت در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود. با استفاده از جدول کرجسی-مورگان، ۳۶۰ دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‎ کنندگان به پرسشنامه‎ های تعلل‎ ورزی تحصیلی تاکمن (۱۹۹۱)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و باورهای انگیزشی پنتریچ و دی‎گروت (۱۹۹۰) و هیجان‎های تحصیلی پکران (۲۰۰۲) پاسخ دادند. داده‎ها با استفاده از SPSS۲۴ و از طریق آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که به طور تقریبی واریانس متغیر ملاک تعلل‎ ورزی تحصیلی توسط متغیرهای پیش‎بین شامل جهت ‎گیری هدف، هیجانات منفی تحصیلی، هیجانات مثبت تحصیلی، خودکارآمدی، مدیریت منابع و راهبردهای شناختی تبیین می‎شود؛ بنابراین با توجه به یافته‎ های پژوهش حاضر جهت کاهش تعلل‎ورزی تحصیلی دانش‎آموزان می‎توان هیجانات منفی تحصیلی را کاهش و هیجانات مثبت تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی را بهبود بخشید.