بررسی عملکرد جاذب های طبیعی خاک اره و سبوس برنج اصلاح شده درتصفیه محلول های آبی آلوده به کروم شش ظرفیتی
محل انتشار: مجله مهندسی منابع آب، دوره: 15، شماره: 55
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WEJMI-15-55_006
تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1402
چکیده مقاله:
چکیده مقدمه: این مطالعه برای ارزیابی جذب یونهای کروم شش ظرفیتی از محلولهای آبی توسط جاذبهای طبیعی ارزان قیمت سبوس برنج و خاکاره اصلاح شده به صورت اسیدی، بازی و بیوچارشده طراحی شده است. در این مطالعه، اثرات pH، وزن جاذب، غلظت اولیه و زمان تماس در جذب کروم مورد بررسی قرار گرفته است. روش: برای تعیین میزان کروم، روش رنگ سنجی بااستفاده از معرف دی فنیل کربازید و دستگاه اسپکتروفتومتر UV-VIS در طول موج ۵۴۰ نانومتر به کار گرفته شد. همچنین تجزیه و تحلیل خصوصیات جاذبهای اصلاح شده به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی مادون قرمز انجام گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که بیشترین راندمان جذب کروم در pH برابر با ۲، زمان تماس ۱۰۰ دقیقه، غلظت کروم۵۰ میلی گرم در لیتر و جاذب ۲ گرم در لیتر به ترتیب در خاکاره اسیدی ۹۶.۷۳٪، خاکاره بیوچاری ۹۵.۶۰٪، سبوس برنج اسیدی۹۴.۵۰٪، سبوس برنج بیوچاری ۹۴.۲۷٪، خاکاره بازی ۹۲.۳۶٪ و در سبوس برنج بازی ۸۸.۶۰٪ بودند. سینتیک جذب نیز با معادلات شبه مرتبه دوم مطابقت داشت. همچنین، معادله ایزوترم فروندلیچ به طور مناسب دادههای جذب تعادل را توضیح داد. نتیجه گیری: مقایسه تصاویر SEM جاذبها در قبل و بعد از جذب کروم، حاکی از آن بود که ناپیوستگی، تخلل و بینظمی و تخریب سطوح جاذبها بواسطه جذب کروم شش ظرفیتی پدیدار شدند. نتایج همچنین نشان دادند که خاکاره و سبوس برنج اصلاح شده اسیدی، بازی و بیوچارشده ظرفیت چشمگیری در پاکسازی نمونههای محلول حاوی کروم شش ظرفیتی دارند.
کلیدواژه ها:
Modified natural adsorbents ، Cr (VI) ، Adsorption isotherm and kinetics ، Polluted aqueous solutions
نویسندگان
زهرا عامری
Ph.D. candidate of Soil Science (Soil chemistry and fertility) Department, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
مهران هودجی
Department of Soil sciences (soil chemistry and fertility), Islamic Azad University of Khorasgan
مجید رجایی
۳. Soil and Water Research Department, Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Shiraz, Iran.
میترا عطاآبادی
Department of Soil Sciences (Soil chemistry and fertility), Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :