تهیه سیمان کلسیم فسفاتی براشیتی تقویت شده با نانو ذرات گرافن اکساید ارزیابی های برون تنی (in-vitro)و درون تنی( (in-vivo

سیمان های کلسیم فسفاتی، مواد زیست فعال امید بخشی به عنوان پرکننده های استخوان در حوزه ی مهندسی بافت به شمار می آیند . خواص مکانیکی ضعیف این ترکیبات، استفاده از آن ها را در نواحی متحمل بار زیاد، محدود می کند .سیمان های براشیتی ( دی کلسیم فسفات دی هیدرات ( DCPD به دلیل انحلال پذیری مطلوب در شرایط فیزیولوژیک و توانایی تشکیل استخوان جدید، به طور گسترده در درمان نقایص استخوانی مورد استفاده قرار می گیرند . در این مطالعه، تاثیر افزودن گرافن اکساید بر خواص فیزیکی، مکانیکی و زیستی سیمان براشیتی بررسی شده است . پاسخ برون تنی سلول های MG۶۳و پاسخ درون تنی سیمان کامپوزیت، پس از کاشت در استخوان آهیانه ی رت ویستار مورد مطالعه قرار گرفته است .سیمان براشیتی از افزودن بتا تری- کلسیم فسفات و مونوکلسیم فسیفات مونوهیدرات به جزء مایع تهیه گردید .افزودن ، گرافن اکساید با درصد وزنی ۰/۵ موجب کاهش جزئی زمان گیرش و بهبود قابل توجه استحکام فشاری سیمان گردید. همچنین رشد بلورهای جدید آپاتیتی پس از قرارگیری نمونه ها در محلول SBF مشاهده شد . بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی چسبندگی سلولی را در همه نمونه ها به اثبات رسانید .سیمان کامپوزت، سمیت کمی را درصدهای بالا برای سلول ها نشان داد. بررسیهای بافتی نشان دادند که سیمان کامپوزیت در مقایسه با سیمان خالص باعث افزایش کارآیی استخوان زایی می شود. میتوان نتیجه گرفت که سیمان براشیتی می تواند در ترکیب با گرافن اکساید بر برخی ناکارآمدی های خود غلبه کرده و گزینه ی مناسبی در درمان های بالینی استخوان محسوب شود.