بررسی اثربخشی آموزش مثبت گرایی بر اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد آیت االله آملی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت گرایی بر اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد آیت االله آملی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد واحد آیت االله آملی و نمونه آماری پژوهش شامل ۳۰ تن از دانشجویان به روش نمونه ی در دسترس گزینش شدند. ابزار گردآوری اطلاعات و اجرای پیش آزمون پرسشنامه های اضطراب اجتماعی بک(۱۹۹۰)۳ و مقیاس حساسیت بین فردی بویس و پاپکر( ۱۹۸۹) ۴ بین نمونه توزیع و اجرا شد. سپس پروتکل های آموزش مثبت گرایی اجرا شده و پس از آن پس آزمون از گروه ها به عمل آمده است. روش های آمار توصیفی و استنباطی میانگین و انحراف معیار و برای بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس تک متغیره و آنالیز کواریانس چند متغیره در نرمافزار آماری SPSS۲۵ انجام شد. یافته ها نشانه دهنده ی تاثیر آموزش مثبت گرایی بر اضطراب اجتماعی (P<۰/۰۵) و حساسیت بین فردی (P<۰/۰۵) دانشجویان بوده است.