مقدمه: توانایی ادغام مهارت های بصری و حرکتی برای فعالیت هایروزانه مانند ورزش، نوشتن و حتی رانندگی ضروری است. بنابراین،درک عواملی که بر این توانایی تاثیر میگذارد میتواند به ما درشناسایی راههای بهبود آن کمک کند. با بررسی رابطه بین عواملاجتماعی-اقتصادی، سبک زندگی و یکپارچگی دیداری-حرکتی، امیدواریمبتوانیم بینشی در مورد اینکه چگونه می توانیم از رشد مهارت هایحرکتی ظریف در
دختران نوجوان حمایت کنیم، به دست آوریم.اهداف: بنابراین هدف از پژوهش حاضر برسی نقش عوامل اجتماعی-اقتصادی و سبک زندگی در یکپارچگی بینایی- حرکتی و عملکرد مهارتهای حرکتی ظریف در
دختران نوجوان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوعتوصیفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را
دختران نوجوان مقطع متوسطه دوم ) ۱۶ تا ۱۸ سال( شهرستان شیراز در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل دادند. روش نمونه گیری به علت همزمانی اجرای پژوهش با پیک پنجمکروناویروس در ایران از نوع در دست رس بود به همین علت نمونهشامل ۶۰ نفر بود که تنها از طریق مدرسه نمونه دولتی فرزانگان درپژوهش حاضر شرکت نمودند.گردآوری دادهها: در ابتدا تمامی شرکت کنندگان از روند اجرای پژوهشآگاهی کسب نمودند سپس برگ رضایت آگاهانه شرکت در پژوهش را تکمیلنمودند. در ادامه بهمنظور ارزیابی نقش عوامل احتماعی اقتصادی وسبک زندگی از یک فرم محقق ساخته کاملا محرمانه و کد گذاری شدهاستفاده گردید که شرکت کنندگان آن را تکمیل نمودند. پس از تکمیلفرم محقق ساخته کادر پژوهشی به برسی و ثبت اطلاعات یکپارچگی بیناییحرکتی و عملکرد مهارتهای حرکتی ظریف با استفاده از زمان اجرایآزمون گروود پگبورد پرداختند. بدین صورت که پس از اطمینان ازدرک دستور العمل نحوه اجرای آزمون، شرکت کنندگان به صورت انفرادیشروع به تکمیل پگبورد نمودند. این کار در هر دو دست راست و چپ وبهطور مجزا انجام شد. در نهایت این اطلاعات در برگه امتیازات بهمنظور تجزیه و تحلیل اطلاعات ثبت گردید.یافتهها: آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که با کنترلدستبرتری و بدون کنترل دستبرتری اختلاف معناداری بین هیچ یک ازعوامل اجتماعی اقتصادی و سبک زندگی در یکپارچگی بینایی - حرکتیو عملکرد مهارتهای حرکتی ظریف بهوسیله عملکرد اجرای
آزمون گروودپگبورد در
دختران نوجوان وجود ندارد.)P <۰/ ۰۵نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، به نظر میرسد که عواملاجتماعی-اقتصادی و سبک زندگی ممکن است تاثیر معناداری بر یکپارچگیبینایی-حرکتی و عملکرد مهارتهای حرکتی ظریف در
دختران نوجواننداشته باشد. با این حال، ذکر این نکته ضروری است که این مطالعهبه علت همزمانی با پیک پنجم کرونا ویروس در ایران حجم نمونه کوچکیداشته و در یک مکان جغرافیایی خاص انجام شده است، بنابراینتحقیقات بیشتری برای تایید این نتایج در جمعیتهای بزرگتر ومتنوعتر مورد نیاز است. همچنین احتمال میرود که عملکرد هماهنگیچشم و دست متاثر از سایر عواملی باشد که در این پژوهش مورد برسیقرار نگرفته است. به طور کلی، بهنظر میرسد که تشویق به رشد مهارتهای حرکتی ظریف در
دختران نوجوان از طریق فعالیت هایی مانندنقاشی، نواختن آلات موسیقی و شرکت در ورزش هایی که نیاز به هماهنگیچشم و دست دارد، به علت نیاز روزمرگی فرد و جلوگیری از ایجادسرخوردگی و تمسخر و ناتوانی در اجرای مهاتها بسیار مهم است. علاوهبر این، دسترسی به منابع مرتبط و انجام پژوهشهایی در این زمینهمیتواند در کاردرمانی و برنامه های آموزشی متمرکز بر رشد مهارتهای حرکتی ظریف بسیار مفید و حائز اهمیت جدی باشد.