تهیه لعاب شیشه - سرامیک به منظور بهبود سختی سطح لعاب

افزایش سختی سطح لعاب دار کاشی کف و بهبود ویژگی های سطحی لعاب بدون تغییر دمای پخت هدف اصلی پژوهش حاضر بوده است. در این راستا فریت هایی بر مبنای سیستم تبلور CaO-MgO-SiO۲AI۲O۳-ZrO۲ تهیه و رفتار تبلور آن ها با برنامه حرارتی مشابه با روش پخت سریع ۷۰ دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. با انتخاب فرمول مبنا و افزودن مقادیر اکسیدهای کلسیم و منیزیم، لعاب شیشه - سرامیک بهینه از نظر سختی بدست آمد. با انتخاب فرمول مبنا و افزودن مقادیر اکسیدهای کلسیم و منزیم، لعاب شیشه - سرامیک بهینه از نظر سختی به دست آمد. بررسی های انجام شده نشان داد که با افزایش نسبت MgO,CaO در فریت دمای پیک تبلور به طور تدریجی از ۹۶۰⁰C تا ۹۳۰⁰C کاهش یافته و شدت الگوهای پراش پرتوایکس مربوط به فازهای بلورین دایوپساید CaO.MgO.۲SiO۲ و زیرکن ZrO۲,SiO۲ افزایش یافت.سختی لعاب بهینه نسبت به لعاب های خام متداول در صنایع کاشی کف از افزاش بالغ بر ۲۱% برخوردار و معادل با ۷۳۰ ویکرز بود. بررسی های انجام شده نشان داد که سختی ویکرز لعاب نه تنها تابعی از میزان و نوع فاز بلوری است بلکه ترکیب فاز شیشه باقی مانده نیز بر آن تاثیر دارد. همچنین مشاهده شد که اختلاف ضریب انبساط حرارتی لعاب با بدنه تاثیر اندکی بر سختی سطح لعاب دارد. نتایج مذکور با استفاده از روش های آنالیزی SEM,XRD,DTA حاصل گردید.