بررسی وضعیت برنامه ریزی درسی در سیستم آموزش و پرورش ابتدایی ایران

اهمیت نیاز به برنامه ریزی درسی به فرآیند آموزش نظم می بخشد و روند کار را معین می سازد . دیده میشود که در بیشتر محیط های آموزشی و پرورشی مسئولیت فراهم کردن دوره های آموزشی به متخصصانواگذار می شود. گفتنی است که متخصص بودن در یک موضوع نیازمند رعایت چارچوب ویژه برنامه ریزیدرسی است. تهیه برنامه درسی، برنامه ریزان درسی را در رسیدن به اهداف مورد نظر یاری می کند. برنامهریزی درسی برای آموزش گروه یا جمعیتی از فراگیرندگان، نیازمند اطلاعات گوناگونی است. با پیشرفتروزافزون علم و فناوری نقش آموزش و پرورش دچار دگرگونی شده است، به طوری که وظیفه اصلی نظامآموزشی، کشف و پرورش استعدادها و توانایی های فراگیران، برای شرکت در فعالیت های سازنده اجتماعیاست. در این میان با بررسی نظام آموزش رسمی در ایران می توان دریافت که نارسایی هایی در نظام آموزشیوجود دارد که باعث تحقق نیافتن اهداف آموزشی به ویژه در مقطع ابتدایی شده است. به نظر می رسد حلقهمفقود شده فرایند آموزشی کشور را باید در نظام ارزشیابی جستجو کرد. بی تردید فرایند سنجش با رویکردسنتی به دلایلی ازجمله کمتر اهمیت دادن به فرایندهای ذهنی و اینکه دانش ها، مهارت ها و نگرش هایفراگیران را در جریان عمل نمی تواند مورد ارزشیابی قرار دهد، در عصر حاضر کارایی لازم را در نظام آموزشیکشور ندارد و نمی تواند عملکرد فراگیر، مربی، خانواده ها و حتی نظام آموزشی را ارزیابی کند.