مهندسی مجدد در موسسات آموزش عالی

امروزه دانشگاه ها با خدمات، محصولات و فرآیندهای جدید روبه رو هستند و خدمات، محصولات و فرایند های موجود کارکرد خود را یا از دست داده اند و یا در آستانه ی آن می باشند. نوآوری، جایگزین بهره وری شده است و همه ی شیوه های موجود در معرض تغییر قرار دارند.یکی از نوآوری های مدیریتی، مهندسی مجدد می باشد. مهندسی مجدد بر طراحی مجدد فرآیندهای کاری جهت دستیابی به ارزش افزوده ی بزرگ و مزیت رقابتی تمرکز می کند. تغییر وضعیت از توجه به وظیفه های تخصصی، به فرآیندها در سازمان، خود انقلابی است که بنیان شرکت را در جهت دستیابی به بهبودهای چشمگیر دگرگون می سازد و از یک سازمان وظیفه گرا و سنگین و متوجه به درون، سازمانی فرآیندگرا و انعطاف پذیر و ارزش آفرین برای مشتری تبدیل می کند. در این حالت نقش کارکنان سازمان ها نیز تاثیرگذار می شود و توجه آن ها از رئیس به مشتری بر می گردد و باور خود مدیریتی در نهاد نیروی انسانی ریشه می دواند. دانشگاه ها به دلیل سه انقلاب (دیجیتال، اینترنت و کارآفرینی) بیش از پیش در معرض تحول قرار دارند و با توجه به ظهور فناوری های جدید، تولید جهشی دانش، افزایش هزینه ی آموزش، رقابت جهانی و انتظارات جدید جامعه، لازم است که مهندسی مجدد هر چه زودتر و پیش از دیگران از دانشگاه ها آغاز شود.درسالهای اخیر دانشگاه ها و مراکزآموزشی به دلیل پیشرفت درفناوری افزایش هزینه آموزش رقابت جهانی و انتظارجامعه با چالش ها و بحرانهای زیادی روبروهستند و بسیاری ازآنها برای فائق آمدن برچالشها و بحرانهای ناشی ازآن به اقدام های مهندسی مجد د وطراحی مجدد فرایندهای اداری خود پرداخته اند