مطالعه توان تبیین عملکرد شرکت توسط معیارهای اندازه گیری اقلام تعهدی

سود حسابداری معیاری ارزشمند برای ارزیابی عملکرد شرکتها است و از دو جزء نقدی و تعهدی تشکیل شده است. رویکردهای متفاوتی در خصوص اجزای نقدی و تعهدی سود و ارتباط آن با عملکرد شرکتها وجود دارد. برخی معتقدند که هیچگونه برتری نسبی بین اجزای نقدی و تعهدی سود وجود ندارد. شناخت ویژگیهای اقلام تعهدی یکی از اهداف مهم پژوهشهای حسابداری مالی است. اقلام تعهدی محصول مستقیم حسابداری تعهدی است که اساس حسابداری و گزارشگری مالی را تشکیل می دهد. مساله اصلی مربوط به معیارهای اندازهگیری اقلام تعهدی است که به دو گروه معیارهای سنتی و نوین طبقه بندی میشود. در این پژوهش با معرفی معیاری جدید برای اندازهگیری اقلام تعهدی، به بررسی توان تبیین عملکرد شرکت توسط معیارهای سنتی و نوین اقلام تعهدی پرداخته شده است. برای انجام این پژوهش، تعداد ۱۲۷ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذف سیستماتیک در طی دوره زمانی ۱۳۸۹-۱۳۹۳ انتخاب شده است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نظر منطق اجرا، استقرایی و از نظر نوع داده و زمان کمی و مقطعی است و همچنین فرضیه های مربوطه با استفاده از مدل-های رگرسیونی و روش اثرات ثابت آزمون شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که بین میانگین قدرمطلق باقیمانده های اقلام تعهدی عملیاتی سنتی و نوین، تفاوت معناداری وجود دارد و توان تبیین اقلام تعهدی عملیاتی سنتی برای عملکرد آتی، قویتر است. همچنین بین میانگین قدرمطلق باقیمانده های مجموع اقلام تعهدی سنتی و نوین، تفاوت معناداری وجود دارد و توان تبیین مجموع اقلام تعهدی سنتی وبرای عملکرد آتی قویتر است نتایج حاکی ازاین است که معیارهای سنتی نسبت به معیارهای نوین ازتوان تبیین بیش تری برای عملکرد شرکت ها برخوردارند