بهینه سازی پارامترهای موثر در ساخت غشاهای تخت PVC با روش سطح پاسخ برای کاربرد در جداسازی هیومیک اسید

فرضیه : با توجه به مشکلات کیفیت آب و قوانین سخت گیرانه وضع شده در تصفیه آب های آشامیدنی، نیاز به استفاده از روش های موثرتر و اقتصادی تر برای حذف مواد آلی طبیعی از آب ضرورت دارد. در این میان، فرایندهای غشایی یکی از روش های موثر در حذف این آلاینده ها به شمار می آیند. بدین ترتیب برای تهیه غشایی کارآمد در حذف آلاینده ها، در پژوهش حاضر، ساخت و بهینه سازی غشاهای پلی (وینیل کلرید) (PVC) با افزودنی پلی(اتیلن گلیکول) (PEG) بررسی شد.روش ها: غشاهای میکرومتخلخل PVC با روش جدایی فاز القایی با ضدحلال تهیه شدند. پارامترهای اثرگذار در ساخت غشا شامل غلظت PVC و PEG و ترکیب حمام انعقاد، با روش سطح پاسخ (RSM) بهینه شدند. در این میان، استحکام کششی و تخلخل به عنوان پاسخ درنظر گرفته شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، تمام غشاها دارای ساختار نامتقارن با منفذهای انگشتی بودند. همچنین مشخص شد، با افزایش غلظت PVC، استحکام کششی غشاها افزایش یافت، به طوری که کمترین استحکام کششی به غشای ساخته شده با غلظت %۱۰.۳۰ وزنی از PVC مربوط بود، در حالی که غشای ساخته شده با %۱۸.۷ وزنی از PVC بیشترین استحکام کششی را داشت. برای غشای بهینه که در آن، مقدار وزنی PVC و PEG در محلول ۱۷.۵۲ و %۵.۸۷ و کسر حجمی اتانول در حمام انعقاد برابر ۰.۲۷ بود، استحکام کششی و تخلخل غشاها به ترتیب ۵MPa و %۸۰.۵۷ به دست آمد. افزون بر این در ادامه، از نانوذرات تیتانیم دی اکسید (TiO۲) به منظور تهیه غشای کامپوزیتی در شرایط بهینه نام برده استفاده شد. نتایج نشان داد، غشای بهینه دارای %۲ وزنی نانوذرات، دارای بیشترین بازده جداسازی هیومیک اسید به مقدار %۸۰ بود.