دسترسی به اطلاعات بیماری کووید-۱۹ در جوامع روستایی منطقه سیستان

مقدمه: بیماری کووید-۱۹ یا سندرم تنفسی حاد یکی از مهم ترین نگرانیهای سلامت جهان شده است؛ بنابراین دریافت اطلاعات صحیح، یک نیاز اساسی برای تشخیص یا پیشگیری از بیماری است. این مطالعه با هدف بررسی چگونگی دسترسی جمعیت روستایی به اطلاعات کووید-۱۹ انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی از اردیبهشت تا بهمن ۱۴۰۱ با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انجام شد. ابتدا از هر یک از پنج شهر تحت پوشش منطقه سیستان، چهار مرکز خدمات جامع سلامت بصورت تصادفی انتخاب شدند. سپس از هر مرکز خدمات جامع سلامت انتخاب شده، دو خانه بهداشت و در مجموع ۴۰ خانه بهداشت به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. در مرحله بعدی، بر اساس جمعیت هر یک از خانه های بهداشت و نسبت جمعیتی، نسبت به کل جمعیت مورد مطالعه و در نظر گرفتن معیارهای ورود، افراد از روستاهای مختلف به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش های جمعیت شناختی و اختصاصی بود. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات یک پانل ۱۰ نفره از متخصصان و پایایی آن به روش همسانی درونی تایید شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، درصد) و آمار تحلیلی (آزمون خی و تحلیل واریانس یک طرفه) توصیف و تحلیل شدند. یافته ها: در مجموع ۹۰۰ نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی مشارکت کنندگان در پژوهش (۱۲/۵۶) ۳۵/۸۵ سال و ۵۲/۴ درصد افراد مرد و ۴۵/۸ درصد افراد بی سواد و یا از تحصیلات مقدماتی (ابتدایی و راهنمایی) برخوردار بودند. تحلیل داده ها بر اساس رسانه های متفاوت نشان داد که ۷/۶۶% افراد بیشترین اطلاعات خود درباره بیماری کووید-۱۹ را از طریق بهورز گرفته بودند و میانگین نمره آگاهی (۲/۸۴)۱۴/۱۵ از نمره کل ۱۶) و عملکرد (۴± ۱۶/۶۹ از ۲۱) آن ها نسبت به بقیه افراد موردپژوهش به صورت معنی دار بالاتر بود. رادیو به عنوان یک رسانه اجتماعی با ۸/۳% کمترین نقش را در انتقال اطلاعات کووید-۱۹ داشته است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه بهترین منبع دریافت اطلاعات در زمینه کووید ۱۹ در جوامع روستایی، بهورزان خانه های بهداشت بودند، لذا تقویت شبکه های بهداشتی و اجرای برنامه های آموزشی در جهت توسعه اطلاعات بهورزان در رابطه با بیماری کووید-۱۹ نقش مهمی در بهبود اطلاعات بهداشتی جوامع روستایی خواهد داشت.