بررسی اثرات غیرخطی اندازه دولت بر فقر چندبعدی در کشورهای در حال توسعه (رهیافتی از روش GMM)

تاثیرات اندازه دولت بر فقر چندبعدی به عنوان عاملی مهم در فرایند توسعه و رشد کشورها، نقشی تعیین کننده دارد و جنبه ها و حوزه های مختلفی در کشورهای در حال توسعه همواره متاثر از این مقوله بوده است. بر همین اساس یکی از مهم ترین اهداف برنامه-ریزان اقتصادی کوچک ساختن اندازه دولت به منظور جلوگیری از گسترش فقر به ویژه فقرچندبعدی می باشد. بدون در نظر گرفتن ابعاد مختلف فقر نمی توان تحلیلی دقیقی از فقر و تاثیرات آن بر روی جوامع در نظر گرفت. از این رو، پژوهش حاضر بر آن است که با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته اثرات اندازه دولت بر فقر چندبعدی را برای ایران و منتخبی از کشورهای در حال توسعه در بازه زمانی سال های ۲۰۲۱-۲۰۱۲ مورد ارزیابی قرار دهد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که شاخص اندازه دولت تاثیری غیرخطی بر فقر چندبعدی داشته است. شاخص اندازه دولت در سطوح پایین آن تاثیری منفی بر فقر چندبعدی برجای گذاشته است، اما افزایش سطح شاخص اندازه دولت و عبور آن از سطح آستانه ۱۸/۳۳، موجب تشدید فقر چندبعدی شده است. از طرفی وقفه اول فقر چندبعدی اثری مثبت و کنترل فساد و بهداشت و سلامت عمومی اثری منفی بر فقر چندبعدی داشته است.