نگاه تاریخی - ایرانی به رخداد تدریجی کاتاستروف

شکست ایرانیان از روس ها در روزگار قاجاریه، سبب شد ایرانی خود را در برابر جماعت فرنگ فروتر احساس کند. پرکردن شکاف عقب ماندگی، در گرو گام نهادن در مسیر نوسازی تلقی شد و از آن پس ایرانی چند مرتبه کوشش های نوسازانه ای را به منصه ظهور رسانید که هر کدام از آنها واژگان و مفهوم های خاص خود را به همراه آوردند. این انباشت واژگان و مفاهیم، به دلایلی چند، خصلتی ناپایا و تصادفی یافتند و به ساحت ساخت و سازمان گام ننهادند. نگاهی به تاریخ معاصر از آغاز قاجاریه تاکنون، نشان می دهد انبوهی از واژه ها، نظریه ها و مفهوم ها بدون آنکه کمابیش خصلتی کارکردی به خود گیرند، بر روی هم تلنبار شده و نوعی آنتروپی را پدید آورده اند. فرضیه نگارنده آن است که موجودیت تاریخی ما حالتی انبوهه از انواع واژه ها یافته و نابسامانی ناشی از آن، سبب ساز انحرافی از شرایط نخستین و پیشین محسوب می گردد. به زعم نگارنده این ویژگی و کاتاستروفیسم موجود، شکاف میان نسلی و گسست نسل ها را با خود به همراه آورده است.