رابطه بین اعتیاد به اینستاگرام و حمایت اجتماعی با پریشانی روانشناختی در دانشجویان
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 261
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ILPCONF02_078
تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1402
چکیده مقاله:
پریشانی روانشناختی یکی ازمشکلات روانشناختی شایع دردوران دانشجویی است، که می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی باشد. باتوجه به اهمیت این موضوع، این مطالعه باهدف رابطه بین اعتیادبه اینستاگرام وحمایت-اجتماعی باپریشانی روانشناختی دردانشجویان انجام شد. این مطالعه توصیفی مقطعی ازنوع همبستگی بود. جامعه-آماری شامل: دانشجویان کارشناسی وکارشناسی ارشد دانشگاه گیلان دررشته های روان شناسی، مشاوره وعلوم-تربیتی سال۱۴۰۲بودند. در این مطالعه۸۲نفر به روش دردسترس مشارکت داشتند. به منظورجمع آوری داده هاازفرم-نظرسنجی آنلاین استفاده شد. مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی، مقیاس افسردگی، اضطراب ، استرس ومقیاس-اعتیادبه اینستاگرام اجراشد. تحلیل داده هادرنرم افزارآماری SPSS-۲۴ بااستفاده ازروش های آماری ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون انجام شد. نتایج ، نشان دادکه بین پریشانی روانشناختی واعتیادبه اینستاگرام رابطه مثبت ومعنادار (۴۸۲/۰) وجوددارد، براین اساس هرچقدر میزان اعتیادبه اینستاگرام افزایش یابد، پریشانی-روانشناختی افزایش پیدامی کند. نتیجه دیگر، نشان دادکه بین پریشانی روانشناختی وحمایت اجتماعی رابطه منفی ومعنادار(۳۳۶/۰-)وجوددارد، براین اساس هرچقدرمیزان حمایت اجتماعی کاهش یابد، پریشانی روانشناختی افزایش پیدامی کند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادکه به ترتیب اعتیادبه اینستاگرام وحمایت اجتماعی براساس-ضریبR۲درمجموع۳۰درصدازواریانس متغیرپریشانی روانشناختی راتبیین کردند. درمجموع می توان نتیجه-گرفت که افزایش استفاده از اینستاگرام ونبودحمایت اجتماعی ازعوامل موثربرافزایش پریشانی روانشناختی در دانشجویان است. براین اساس اجرای مداخلات آموزشی ودرمانی باهدف کاهش وابستگی به فضای مجازی-وبهبودحمایت اجتماعی برای دانشجویان پیشنهادمی گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اکرم براری
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
محمدرضا براری
دانشجوی کارشناسی آموزش کودکان با نیاز های ویژه، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان ، واحد شهیدرجایی بابل، ایران