تحلیل نقش سرمایه اجتماعی بر ارتقای تاب آوری در برابر خشکسالی (مورد مطالعه: روستاهای شهرستان کنگاور)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JZPM-10-38_005

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402

چکیده مقاله:

تجربه زیستی حیات بشر نشان می دهد برخی از جوامع در برخورد با بحران رفتار تاب آورتری را از خود نشان می­دهند. یکی از عوامل اثرگذار ظرفیت های موجود در جامعه و یکی از این ظرفیت های مهم سرمایه اجتماعی است. اهمیت این سرمایه از این رواست که در مواجهه با بلایا از جمله خشکسالی کمترین آسیب را نسبت به سایر سرمایه ها به خود می بیند. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به روش کمی انجام شده است. و در صدد بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و تاب آب آوری در برابر خشکسالی می­باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی در قالب نرم افزارهای SPSS و AMOS  شامل آزمون­های روایی و معادلات ساختاری جهت آزمون فرضیه­ها استفاده شده­است. داده­های مورد نیاز در این پژوهش با بهره­­گیری از روش کتابخانه­ای و میدانی گردآوری شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۳۰۰۰ نفر از افراد روستایی شهرستان کنگاور بوده است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و به تعداد ۳۷۳ نفر انتخاب گردیده­است. پایایی پژوهش با روش آلفای کرونباخ نشان دهنده پایایی۰/۷ می­باشد که رقمی قابل اتکاست. نتایج پژوهش نشان داد که میان مولفه­ سرمایه اجتماعی در ابعاد درون گروهی، ارتباط دهنده و سازمانی با تاب­آوری به ترتیب همبستگی مثبت و معناداری ۳۹.، ۳۲. و ۳۶. وجود دارد. همچنین نتایج بدست آمده از معادلات ساختاری نشان داد که با ارتقا یک واحد سرمایه اجتماعی ۰.۴۸ انحراف معیار تاب­اوری ۴۲.۲۲ ارتقا پیدا خواهد کرد. همچنین بارهای عاملی بدست آمده نشان می­دهد که متغییرهای سرمایه اجتماعی مورد استفاده با تاب­آوری تناسب بسیار بالایی دارد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، سرمایه اجتماعی درون گروهی ، سرمایه اجتماعی ارتباط دهنده ، سرمایه اجتماعی سازمانی ، تاب آوری ، کنگاور

نویسندگان

احمد ملکان

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

فضیله دادور خانی

استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

سید حسن مطیعی لنگرودی

استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

علیرضا دربان آستانه

دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Aldrich,D. P.(۲۰۱۲). Social, not physical, infrastructure: the critical role of ...
  • Bentler, P. M., & Bonett, D. G. (۱۹۸۰). Significance tests ...
  • Bollen, K. A. (۱۹۸۹). A new incremental fit index for ...
  • Browne, M. W., & Cudeck, R. (۱۹۹۳). Alternative ways of ...
  • Eynali,hamshid, farahani, hossein & jafarii, nasrin(۲۰۱۴), Assessing the Role of ...
  • Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (۱۹۸۹). LISREL ۷: A ...
  • McDonald, R. P., & Marsh, H. W. (۱۹۹۰). Choosing a ...
  • McIver, J., & Carmines, E. G. (۱۹۸۱). Unidimensional scaling (Vol. ...
  • Tanaka, J. S., & Huba, G. J. (۱۹۸۵). A fit ...
  • Quarantelli, Enrico. ۲۰۰۰. Disaster Planning, Emergency Management and Civil Protection: ...
  • Panjaitan, B. S. P. (۲۰۱۷). Understanding Tsunami hazard knowledge and ...
  • Furedi, F. (۲۰۰۷). The changing meaning of disaster. Area, ۳۹(۴), ...
  • Smith, K., & Petley, D.N. (۲۰۰۹). Environmental hazards: assessing risk ...
  • Reddy, M. (۲۰۱۰). An integrated model for disaster risk assessment ...
  • Dunno, C. H. (۲۰۱۱). Measuring social vulnerability to natural hazards: ...
  • Zarafshani, K., Sharafi, L., Azadi, H., Hosseininia, G., De Maeyer, ...
  • Carrao, H., Naumann, G., & Barbosa, P. (۲۰۱۶). Mapping global ...
  • Sharifi, A. (۲۰۱۶). A critical review of selected tools for ...
  • Norris, F. H., Stevens, S. P., Pfefferbaum, B., Wyche, K. ...
  • Maguire, B., & Hagan, P. (۲۰۰۷). Disasters and communities: understanding ...
  • Al-Maruf, A. (۲۰۱۷). Enhancing Disaster Resilience through Human Capital: Prospects ...
  • Joshi, A., & Aoki, M. (۲۰۱۴). The role of social ...
  • Alshehri, S. A., Rezgui, Y., & Li, H. (۲۰۱۵). Delphi-based ...
  • Arbon, P., Arbon, P., Steenkamp, M., Steenkamp, M., Cornell, V., ...
  • Berkes, F., & Ross, H. (۲۰۱۳). Community resilience: toward an ...
  • Cretney, R. M. (۲۰۱۶). Local responses to disaster: The value ...
  • Perera, S., Adeniyi, O., & Babatunde, S. O. (۲۰۱۷). Analysing ...
  • Tasic, J., & Amir, S. (۲۰۱۶). Informational capital and disaster ...
  • Khalili, S. (۲۰۱۷). A Temporal Social Resilience Framework of Communities ...
  • MacQueen, K. M., McLellan, E., Metzger, D. S., Kegeles, S., ...
  • Tran, K. (۲۰۱۴). Community based adaptation strategy for the urban ...
  • Twigg, J. (۲۰۰۹). Characteristics of a disaster-resilient community: a guidance ...
  • Maguire, B., & Cartwright, S. (۲۰۰۸). Assessing a community’s capacity ...
  • Marsh, G. (۲۰۰۱, August). Disaster management and the role of ...
  • Frankenberger, T., Mueller, M., Spangler, T., & Alexander, S. (۲۰۱۳). ...
  • Leykin, D., Lahad, M., Cohen, O., Goldberg, A., & Aharonson-Daniel, ...
  • Magis, K. (۲۰۱۰). Community resilience: An indicator of social sustainability. ...
  • Mayunga, J. S. (۲۰۱۰). Measuring the Measure: A Multi-dimensional Scale ...
  • Moreton, M. R. J. (۲۰۱۶). A study of four natural ...
  • Nakagawa, Y., & Shaw, R. (۲۰۰۴). Social capital: A missing ...
  • نمایش کامل مراجع