«ابرانسان» در بینش شعری فروغ فرخزاد و ژیلا حسینی: در رهیافت «زن دیونیزوسی» نیچه ای
محل انتشار: پژوهشنامه ادبیات کردی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 84
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOKI-7-2_011
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402
چکیده مقاله:
فروغ فرخزاد (۱۳۱۳-۱۳۴۵) و ژیلا حسینی (۱۳۴۳- ۱۳۷۵) اگرچه به دو زبان متفاوت فارسی و کردی و نیز در فضای فرهنگی و دورههای تاریخی متفاوت شعر سرودهاند، هر دو از زنان هنرمند روشنفکر معاصر ایرانی بهشمار میآیند که شعرشان در بستری تراژیک و غیرتئوریک، هماوا با گفتمان پسافمینیسم، در پی پذیرش «کلیت انسانی» و «گذار فمینیستی» از فمینیسم منفی به مثبت، و سرانجام با «گذاری نیهیلیستی»، به دقیقه «آفرینش» ابرانسانی میرسد که معادل «خواست قدرت» «زن دیونیزوسی» نیچهای است و در نبرد با جزمیتهای دوآلیسمی فرهنگ سنتی مردسالار و افراط گراییهای فمینیسم مدرن، که هردو ناقض کلیت انسانیاند، روی مینماید. این مقاله به روشی تحلیلی- توصیفی به بازتاب «بینش تراژیک» این دو شاعر در کیفیت رویکرد آندو به «متافیزیک» در انواع «بیان عصیانآمیز»، و مفهوم پایانی «عشق به سرنوشت» میپردازد و به این نتیجه میرسد که با وجود تفاوتهایی نسبی و گاه معنادار، که ژیلا را بهمثابه شاعر متاخر از اصطلاحا: «اضطراب تاثیر» از فروغ، بهمثابه شاعر متقدم میرهاند، آنها را در نبرد با فجایع و مصائب زندگی بر بنیاد «دگردیسی جان» نیچهای، بهویژه در بینشی طغیانگر و بیانی غرشگون، و توجیه زیباشناختی و تصدیق خرسندانه تمامیت زندگی، همراه و هماوا میکند و بدینترتیب از این زنان، ابرانسان آفرینشگر میسازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
چیمن فتحی
دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :