ارائه مدل ساختاری عوامل اثرگذار اجتماعی- فرهنگی بر مدیریت بحران در سازمان های ورزشی ایران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل اجتماعی و فرهنگی اثرگذار برمدیریت بحران در سازمانهای ورزشی ایران در چارچوب رویکرد آمیخته انجام و ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه بوده است.جامعه آماری درهردو بخش، افراد صاحب نظر در زمینه مدیریت بحران در ورزش، شامل اساتید مدیریت ورزشی، افراد متخصص و مدیران در ادارات ورزش و جوانان، دانشگاهها،باشگاههاو افراد خبره در حوزه اجتماعی و فرهنگی بودند. نمونه گیری بخش کیفی، هدفمند و با تکنیک ارجاع گلوله برفی و تا رسیدن به اشباع نظری( ۱۴ نفر) ادامه یافت. در بخش کمی نیز ۳۸۴ نمونه انتخاب شدند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات بخش کیفی از مدل سازی واریانس محور و در بررسی مناسبت ابزاراندازه گیری(پرسشنامه) ازتحلیل عاملی تاییدی(CFA) با نرم افزار Smart PLS۳ استفاده شد.همچنین از آزمون کلموگروف اسمیرنف، جهت بررسی سوالات و اهداف پژوهش و به منظور بررسی نوع توزیع داده ها با توجه به غیر نرمال بودن از آزمون ناپارمتریک اسپیرمن به وسیله نرم افزار spss۲۶ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که ۵ عامل برای مدیریت بحران بعنوان عوامل اثرگذار اجتماعی شامل (ثبات و امنیت شغلی،پذیرش فناوری و رسانه، مهارتهای ارتباطی، اعتماد اجتماعی و توسعه آموزش و مهارت) و ۳عامل نیزبعنوان عوامل اثرگذار فرهنگی شامل (سلامت روانی،زیر ساخت های فرهنگی و ارزش ها و اخلاقیات) شناسایی شدند.تحلیل همبستگی نشان داد که بین متغیر مدیریت بحران و کلیه عوامل اثرگذار اجتماعی و فرهنگی رابطه مثبت وجود دارد. سطح معناداری در کلیه رابطه ها کمتر از ۰۵/۰ بوده که نشان از معنادار بودن رابطه ها دارد.