بهبود یکنواختی توزیع بده هوای قطره چکان ها در سامانه های اکسیژن-آبیاری

مقدمه و هدف: اکسیژن-آبیاری روشی است که در آن با استفاده از ونتوری، هوا به سامانه آبیاری قطره ای زیرسطحی تزریق می شود تا ریشه گیاه آب وهوا را به طور هم زمان دریافت کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر نسبت های مختلف اختلاط دو نوع سرفکتنت بر بهبود یکنواختی توزیع بده هوا در سامانه های آبیاری قطره ای زیرسطحی بود. مواد و روش ها: توزیع بده هوای خروجی از یک سامانه اکسیژن-آبیاری در شرایط حضور دو سرفکتنت غیر یونی ترایتون ایکس-۱۰۰ و توئین ۸۰ و سه نسبت اختلاط این دو با یکدیگر شامل ۲ : ۱، ۱ : ۱، و ۱ : ۲ در آب آبیاری، مطالعه و نتایج باحالتی که جریان آب و هوا فاقد سرفکتنت بود، مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از ضریب یکنواختی کریستیانسن، و آزمون های کولموگوروف-اسمیرنوف و فریدمن استفاده شد (۰۵/۰ ≥P). یافته ها: در غیاب سرفکتنت ها، ضریب یکنواختی توزیع کریستیانسن (CUC) برای بده هوای قطره چکان ها ۶۷- درصد بود. میزان افزایش نسبی CUC در حالتی که از ترایتون ایکس-۱۰۰، توئین ۸۰، نسبت اختلاط ۱:۲، ۱:۱، و ۲:۱ این سرفکتنت ها استفاده شده بود، به ترتیب ۲۱۱، ۱۶۲، ۲۱۰، ۲۱۳ و ۲۰۶ درصد به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که به دلیل وجود خاصیت برهم افزایی بین این دو نوع سرفکتنت، استفاده از مخلوط آن ها می تواند به نحو موثرتری باعث بهبود یکنواختی توزیع هوای قطره چکان ها بشود.