ارزیابی روند تغییرات فراوانی روزهای شرجی در نیمه جنوبی ایران

بررسی روند تغییرات پدیده­های اقلیمی و هواشناسی در درازمدت اهمیت ویژه­ای در مطالعات تغییر اقلیم و آشکار سازی آن دارد. در این پژوهش جهت شناسایی و دستیابی به روند تغییرات فراوانی روزهای شرجی در نیمه جنوبی ایران، داده­های ساعتی فشار جزئی بخار آب مربوط به ۱۵ ایستگاه همدید نیمه جنوبی ایران برای یک دوره آماری ۳۰ ساله (۲۰۰۹ - ۱۹۸۰) از سازمان هواشناسی ایران اخذ شد. بعد از اخذ دادها و تشکیل بانک اطلاعاتی آن، بر اساس آستانه فشار جزئی بخار آب برابر یا بیشتر از ۸/۱۸ هکتوپاسکال فراوانی روزهای شرجی در دو مقیاس زمانی فصلی و سالانه برای تمام ایستگاه­های مورد مطالعه استخراج شدند. جهت آشکار سازی روند تغییرات فراوانی روزهای شرجی نیز از روش ناپارامتریک برآورد کننده شیب سنس بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که در سه فصل پاییز، زمستان و بهار هیچگونه روند معناداری در فراوانی روزهای شرجی در ایستگاه­های مورد مطالعه در سطح احتمالاتی ۹۵ درصد مشاهده نشد. در فصل تابستان تنها ایستگاهی که روند معناداری در آن مشاهده شد ایستگاه دزفول (شیب روند: ۰۵/۱-) بود که جهت روند آن نیز کاهشی بوده است. در مقیاس سالانه هم تنها در چهار ایستگاه کرمان (شیب روند: ۱/۰-)، دزفول (شیب روند: ۴۶/۱-)، ایرانشهر (شیب روند: ۰۸/۱-) و زاهدان (شیب روند: ۱۶/۰-) روند معناداری در فراوانی روزهای شرجی مشاهده شد که این روند برای هر چهار ایستگاه یک روند کاهشی بوده است.