رابطه بین سبک رهبری و آوای سازمانی با میانجیگری چابکی سازمانی در کارکنان جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران

چکیده مقدمه وهدف : هدف از اجرای این پژوهش ، بررسی رابطه سبک رهبری و آوای سازمانی با میانجی گری چابکی سازمانی کارکنان جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران بوده است. روش شناسی :روش پژوهش حاضر از نظر اهداف کاربردی، از نظر داده ها کمی ، از نظر ماهیت ونوع مطالعه، همبستگی بوده است. جامعه آماری  پژوهش حاضر را، همه کارکنان جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران درسال ۱۳۹۷ تشکیل داده است.جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از ۱۸۶ نفر از کارکنان جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۱۲۷ نفر از آنان با استفاده از جدول مورگان انتخاب گردیده است. ابزار سنجش پژوهش حاضربه ترتیب سه پرسشنامه "سبک رهبری"باس واولیو(۲۰۰۲) ،"آوای سازمانی" زهیرواردوقان(۲۰۱۱) و "چابکی سازمانی" ژانگ وشریفی(۲۰۰۰) بوده که ضریب آلفای کرونباخ آن ها به ترتیب ۷۴/۰، ۸۸/۰ و ۸۲/۰ به دست آمد و روایی صوری آن ها با استفاده از نظر متخصصان تایید شد. یافته ها: تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه به شیوه توصیفی واستنباطی بوسیله نرم افزار SPSS  ونیز تکنیک مدل معادلات ساختاری با استفاده ازنرم افزار LISREL  نشان دادکه بین سبک رهبری وآوای سازمانی کارکنان با میانجی گری چابکی سازمانی رابطه معناداری وجودداشته، سبک رهبری از طریق  چابکی سازمانی توانست زمینه ساز آوای سازمانی گردد، ونقش چابکی سازمانی بعنوان میانجی تائیدشد. نتیجه گیری : نتایج نشان داد ، چابکی سازمانی صرفا برآوای نوع دوستانه اثر معنادار داشته ومیانجی بین سبک رهبری اقتضایی وتحولی با آوای نوع دوستانه بوده است. همچنین مدل مفهومی تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار شده است.