مروری بر ترکیبات بازدارنده و روش های کاهش آن در تولید زیست اتانول از مواد لیگنوسلولزی

کاهش تدریجی منابع فسیلی باعث نگرانی فزاینده­ای در مورد تامین آنها و انتشار گازهای گلخانه­ای و گرم­شدن زمین شده و در این زمینه سوخت­های زیستی می­توانند نقش مهمی را در حل این مشکلات داشته باشند. در این میان، اتانول تولید شده از نشاسته ذرت، ملاس نیشکر، مواد لیگنوسلولزی و زیست­دیزل تولید شده از روغن کلزا مهم­ترین موارد استفاده تجاری در سال­های اخیر است. تولید اتانول یک فرآیند زیست شیمیایی پیچیده است که طی آن مخمرها، قارچ­ها و برخی باکتری­ها قادرند قندهای قابل تخمیر را به اتانول، دی اکسید کربن و سایر فرآورده­های متابولیکی که به ترکیب شیمیایی و ویژگی­های حسی مواد غذایی تخمیر شده کمک می­کنند، تبدیل کنند. تولید اتانول در طیف وسیعی از محصولات ثانویه (مانند بهداشتی، درمانی و صنعتی) حائز اهمیت است. کنترل فرآیند تخمیر معمولا یک پیش نیاز برای تعیین کیفیت محصول نهایی است. در این زمینه، پایش فرآیند تخمیر، یک نیاز اساسی به­منظور اطمینان از کنترل موثر عوامل متغیر در تمامی مراحل فرآیند تولید اتانول است. کاهش میزان تخمیر در فرآیند تولید زیست­اتانول به­دلیل ترکیبات بازدارنده یک مشکل اساسی و قابل توجه در اقتصاد فرآیند محسوب می­شود. در این مقاله مروری، ضمن اشاره به جنبه­های اصلی تخمیر اتانول، ترکیبات بازدارنده و روش­های کاهش آن در فرآیند تولید زیست­اتانول از مواد لیگنوسلولزی پرداخته شده است.