تبیین زیباشناسی سیاسی فارابی مبتنی بر سه عنصر سعادت، تخیل و کمال

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 269

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJCR-16-4_002

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402

چکیده مقاله:

فارابی به صورت خاص و مجزا به هنر و زیبایی نپرداخته است و به جز اثری تحت عنوان «موسیقی کبیر» که نگاهی علمی و ریاضی وار به موسیقی دارد، نگارش دیگری در این زمینه ندارد. عمده شهرت وی به دلیل نظرات خاصی است که در حوزه سیاست و فلسفه سیاسی مکتوب کرده است. او هدف از زندگی فردی و جمعی انسان ها را رسیدن به سعادت می داند. اما لازمه رسیدن انسان به سعادت را زندگی در جامعه کامل و فاضل می داند. انسان باید در چنین جامعه ای پرورش یابد و تعلیم ببیند تا به سعادت، که غایتی سیاسی و البته آن جهانی است، برسد. معلم و راهنما باید بتواند به واسطه قوه تخیل به عقل مستفاد راه داشته باشد. از همین مجرا است که در آرمان شهر فارابی هنرمندان نقشی کلیدی بازی می کنند و در مرتبه بعد از رئیس مدینه قرار می گیرند. دو انگاره تخیل و محاکات از یک سو در تعلیم شهروندان و از دیگر سو، در خلق آثار هنری، شان و جایگاه اجتماعی سیاسی هنرمندان را برجسته می کند. تعریف فارابی از زیبایی مبتنی بر مفهوم کمال است. درواقع کمال همان زیبایی است، هچنان که کمال، سعادت است. با چنین نگرشی می توان گفت کد که کلیت فلسفه سیاسی فارابی صبغه زیباشناسانه دارد و از این طریق می توان لوازم و عناصر زیباشناسی سیاسی او را تدوین کرد. در این نوشتار با استفاده از گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی، عناصری چون سعادت، قوه متخیله و محاکات بررسی شده و به تعریفی پرداخته ایم که فارابی مبتنی بر کمال از زیبایی ارائه داده است.

نویسندگان

علی سلمانی

دانشیار فلسفه هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران

بلال نیک پی

دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ارسطو (۱۳۷۸). علم النفس (مترجم: علیمراد داودی). تهران: انتشارات حکمت ...
  • افلاطون (۱۳۹۸). مجموعه رسالات افلاطون؛ جلد ۲؛ کتاب ششم جمهوری ...
  • برزگر، ابراهیم و دیگران (۱۳۸۵). اندیشه سیاسی فارابی و روش ...
  • جهامی و دیگران (۲۰۰۴). موسوعه مصطلحات الفکر النقدی العربی و ...
  • خندقی، جوادامین (۱۳۹۸). مقایسه تعریف زیبایی از منظر فارابی و ...
  • داوری اردکانی، رضا ( ۱۳۸۹). فارابی فیلسوف فرهنگ. تهران: نشر ...
  • سیاح، علی و دیگران (۱۴۰۰). فارابی و نقش تخیل در ...
  • فارابی، ابونصر (۱۳۸۸). فصول منتزعه (ترجمه و شرح حسن ملک ...
  • فارابی، ابونصر (۱۳۸۹). السیاسه المدنیه (ترجمه و شرح حسن ملک ...
  • فارابی، ابونصر (۱۳۹۱). موسیقی کبیر (مترجم: آذرتاش آذرنوش). تهران: پژوهشگاه ...
  • فارابی، ابونصر (۱۴۳۱). کتاب التعلیقات، الاعمال الفلسفیه (تحقیق: جعفر آل ...
  • فارابی، ابونصر ( ۱۳۸۹) احصاء العلوم (مترجم: حسین خدیو). تهران: ...
  • فارابی، ابونصر(۱۳۵۴). اندیشه های اهل مدینه فاضله (ترجمه و شرح: ...
  • فارابی، ابونصر(۱۳۶۴). فصوص الحکم (تحقیق محمدحسن آل یاسین). قم: انتشارات ...
  • فارابی، ابونصر(۱۴۰۱). المنطقیات/ج ۸ (تحقیق: محمدتقی دانش پژوه). قم: انتشارات ...
  • فخری، ماجد (۱۳۹۵). فارابی بنیان گذار نوافلاطون گرایی (مترجم: محمدرضا ...
  • فیروزجایی، تقی زاده طبری، محمدصادق (۱۳۹۲). نسبت حکمت و شهروندان ...
  • Galston, M. (۱۹۹۰). Politics and excellence: the political philosophy of ...
  • Mahdi, M. (۲۰۱۰). Alfarabi and the foundation of Islamic political ...
  • نمایش کامل مراجع