پیش بینی اسیب پذیری در مقابل استرس براساس تاب آوری وتنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دانشگاه تبریز

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اسیب پذیری در مقابل استرس براساس تاب اوری و تنظیم شناختی هیجان بود.روش پژوهش براساس هدف از نوع تحقیقات بنیادی و براساس شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند تشکیل می داد. برای نمونه گیری از این جامعه باتوجه به شرایط موجود از روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به طرح پژوهش، نمونه ای به حجم ۱۶۸ نفر انتخاب شد برای گردوری داده ها از پرسشنامه های تاب اوری کونور - دیویدسون ۲۰۰۳ پرسشنامه نشانگان استرس خدایاری فرد و پرند و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان ۲۰۰۱ استفاده شده داده های به دست آمده با استفاده از روش رگرسیون گام به گام در نرم افزار spss ۲۶ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که تاب آوری با میزان همبستگی منفی -۰/۵۱۵ و معناداری در سطح ۰/۰۱ درصد آسیب پذیری در برابر استرس را به طور معنادار پیش بینی می کند، اما تنظیم شناختی هیجان با میزان همبستگی منفی ۰/۰۱۴- و عدم معناداری، قابلیت پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس را ندارد.