بررسی کاربری های حیاتی از نظر پدافند غیرعامل در شهر رامهرمز

ایمنی و امنیت شهری از دیدگاه سیاستگذاران و صاحبنظران، به عنوان یکی از اساسیترین پیشفرضهای جامعه جهانی برای برنامهریزی انسانمحور محسوب شده و بر این اساس برنامهریزان شهری راهبردهای بهینه ای را برای دستیابی به آن ارائه کردهاند. یکی از راه های رسیدن به امنیت و توسعه پایدار را میتوان با ایجاد و استقرار و ساخت فضاهای قابلدفاع و بهکارگیری اصول پدافند غیرعامل میسر ساخت. یکی از شاخه های کلیدی که نقش عمدهای در تکمیل اهداف پدافند غیرعامل دارد استفاده از برنامه ریزی شهری و کاربری اراضی آن و ضوابط و اصول آن است که برای برنامهریزی پدافند شهری با روش نوین ابتدا باید تهدیدات شناخته شوند. عواملی که شهر را تهدید میکنند را می توان به سه گروه عمده »عوامل طبیعی، دشمن و ستون پنجم« تقسیم کرد. هدف این تحقیق بررسی کاربریها حیاتی از نظر پدافند غیرعامل در شهر رامهرمز و به لحاظ هدف گذاری یک مطالعه کاربردی و از لحاظ روش شناسی توصیفی-تحلیلی است. رویکرد حاکم بر پژوهش، تحلیل مکانی است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک AHP بر پایه نظرسنجی از ۸ نفر کارشناس در این زمینه نظرسنجی و پس از آن معیارها در نرم افزار Expert choice وارد شده و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتب، معیارها را بر اساس هدفی اصلی وزندهی کرده و در نهایت در محیط ARC GIS ترسیم میشود. نتایج نشان داد موقعیت مکانی مراکز حیاتی شهر رامهرمز، با توجه به اصول پدافند غیرعامل، در محلات ۵ و ۲ با خطرپذیری بسیار زیاد بوده و همچنین از نظر موقعیت مکانی ( با توجه به سازگاری یا ناسازگاری کاربریها) در موقع بحرانی با استفاده از بافر ۲۰۰ متری در GIS نشان داد شد که کاربریهای حیاتی در نزدیکی ۲۰۰) متری) جمعیت و تراکم ساختمانی (مسکونی) در محلات ۲ و ۵ و ۱ قرار دارند و باعث بروز مشکلاتی در هنگام حوادث میشوند.