بررسی تاثیر اجرای برنامه ی خودمدیریتی مبتنی بر مدل پنج آ بر آپگارمراقبین خانواده بیماران مبتلا به سکته مغزی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان

مقدمه: بیماری های مزمن در سراسر جهان به سرعت در حال افزایش هستند . یکی از این بیمار ی های مزمن سکته مغزی است.با توجه به تعدد مشکلات این بیماری ، چنین برمی آید که این بیماری نیاز به مدیریت و ارایه خدمات آموزشی و حمایتی مناسب به بیمار و خانواده دارد تا توانایی خودمدیریتی برای به حداکثر رساندن عملکرد ها ، احساس خوب بودن، کاهش بارمراقبتی و بهبود کیفیت زندگی را کسب نمایند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای برنامه ی خودمدیریتی مبتنی بر مدل پنج آ بر آپگارمراقبین خانواده بیماران مبتلا به سکته مغزی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد.روش: در این مطالعه نیمه تجربی ۶۴ نفر از مراقبین خانواده بیماران مبتلا به سکته مغزی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان وارد مطالعه شدند. نمونه گیری بصورت در دسترس براساس معیارهای ورود انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک بیمار و مراقب اصلی و پرسشنامه آپگار خانواده گابریل اسملکستین مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: یافته های مطالعه نشان می دهد که میانگین سن بیماران ۶۹/۲۸ ±۱۵/۵۷ سال و میانگین سن مراقبین بیماران ۱۰/۸۰± ۴۴/۱۰ سال می باشد. مراقب اصلی اکثر بیماران ۶۲/۵) درصد) فرزندان آنها بوده اند. نتایج مطالعه نشان می دهد که نمره کل آپگار خانواده قبل از انجام مداخله در هر دو گروه مداخله و کنترل اختلاف آماری معناداری دارند .(P.Value=۰/۰۱) در حالیکهنمره کل آپگار خانواده بعد از انجام مداخله در هر دو گروه تفاوت آماری معناداری نداشتند (P.Value=۰/۲۰)بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد برنامه خودمدیریتی مبتنی بر مدل پنج آ در نمره کل آپگار خانواده مراقبین تاثیری ندارد.به نظر می رسد که علیرغم اینکه پرستاری نقشی مهم در ارائه مراقبت بهداشتی دارد ولی جهت آموزش همگانی در جهت کاهش مشکلات و تسریع در روند بهبودی بیماران مبتلا به بیماری های مزمن خصوصا سکته مغزی نیاز به یک هماهنگی یکپارچه و چندجانبه بین افراد متخصص در حوزه درمان این بیماران می باشد که منطبق با فرهنگ، اعتقادات و باورهای دینی و خانواده های ایرانی طراحی شده باشد.