ظرفیت سنجی شاهنامه فردوسی برای یک نظریه امنیت
محل انتشار: فصلنامه سیاست متعالیه، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 61
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SMP-11-1_002
تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1402
چکیده مقاله:
تحقیق حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که امنیت چگونه محقق می شود و راه حل آن در چیست؟ پاسخ این پرسش از طریق یکی از مهم ترین منابع فارسی انجام شد. یک نظریه و مکتب امنیتی از عناصر و مولفه های مختلفی تشکیل شده است؛ اما غالبا هفت عنصر و مولفه از اهمیت بیشتری برخوردار هستند، این مولفه ها عبارتند از: مفهوم امنیت، ابعاد امنیت، مرجع امنیت، سطح امنیت، دوست و دشمن امنیت، روش های تحصیل امنیت و راهکارهای استراتژیک امنیتی. روش این فهم از طریق شیوه تطبیق آن براساس چهار محور واژگان مستقیم، واژگان ضمنی و التزامی، مفاهیم مخالف و دلالت های سیاقی و معنایی انجام شد. فردوسی شاهنامه را با پرسش درباره چگونگی پیدایش حکمرانی آغاز میکند تا هدف و محور اصلی کتابش را نشان دهد. از این رو، محور بنیادین شاهنامه، نظام سیاسی و چگونگی ظهور و سقوط آن است. پس، موضوع اصلی با این نگاه در شاهنامه امنیت است. امنیت فردی از یک سو با فرد و حاکم شکل می گیرد و از سوی دیگر امنیت به معنای حفظ حکومت از شر خارجی یا دشمنان خارجی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید سجاد آل سیدغفور
دکتری، گروه علوم سیاسی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی؛ و عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه، قم، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :