بررسی و تحلیل تعارض امارات قانونی با اصول عملی در دادرسی های مدنی

امارات در علم حقوق از جایگاه ویژه ای برخوردارند، به طوری که به موجب بند ۴ ماده ۱۲۵۸ قانون مدنی امارات از ادله اثبات دعوا شمرده شده اند. تعارض بین امارات قانونی با دلایل و اصول یکی از مباحث مهم و کلیدی می باشد. پس اماره امر معلومی است که در خارج به وسیله آن امر مجهولی که مورد ادعا ثالث است، ثابت می شود و لذا اموری که به وسیله امارات ثابت می گردند، معتبر شناخته شده است، زیرا امارات کاشف از واقع هستند. در حقیقت با توجه به معنای لغوی امارات ادله تکمیلی اند که در عالم خارج وجود دارند و علامت یا نشانه وجود حقی برای صاحب آن می باشند. همچنین دلیل از طریق اماره، بیش از هر دلیل دیگری، غیر مستقیم است. تعارض اماره و اصل، از اقسام تعارض اصل عملی و دلیل اجتهادی و به معنای تنافی میان مدلول اماره (دلیل ظنی معتبر) و با اصلی عملی است. در تعارض امارات و اصول، اماره مقدم است و مشهور، این تقدم را از باب حکومت می دانند. حال با این اوصاف قصد داریم به تعارض امارات قانونی با اصول عملی در دادرسی های مدنی بپردازیم.