بررسی و پایش خشکسالی شهرستان نهاوند با استفاده از شاخصهای خشکسالی

خشکسالی یکی از بزرگترین بلاهای طبیعی محسوب می­شود که تاثیر آن بر جوامع بشری بیشتر از دیگر چنین آسیب­هاستسیبهاسآس. در این تحقیق، به منظور بررسی خشکسالی در شهرستان نهاوند واقع در استان همدان، از داده­های بارندگی ماهانه و سالانه­ی ایستگاههای وراینه و وسج طی یک دوره­ی آماری مشترک ۴۱ساله (۱۳۸۸- ۱۳۴۸) استفاده گردید. وضعیت خشکسالی بر اساس داده­های مذکور با استفاده از شاخصهای ­ناهنجاری ­بارندگی(RAI)، معیار بارش ­سالانه (SLAP)، درصد بهنجار (PNI)، دهک(DI)، بارش معیار (SPI)، Z  چینی(CZI)، Z  چینی اصلاح شده (MCZI)، نمره­ی Z (ZSI)، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بیشترین وقوع خشکسالی بسیار شدید بر اساس شاخصهای PNI، SPI ،CZI ، DI و  ZSI در هر دو ایستگاه وسج و وراینه در سال آبی ۱۳۷۸-۱۳۷۷ مشاهده شد. بر پایه­ی شاخص MCZI، یک مورد خشکسالی بسیار شدید در هر دو ایستگاه وسج و وراینه در سال آبی ۱۳۵۰-۱۳۴۹رخ داده است. بر اساس شاخص SLAP، پنج مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وراینه، و هفت مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وسج دیده شد. بر پایه­ی شاخص RAI پنج مورد خشکسالی ­بسیار شدید در ایستگاه­ وراینه، و چهار مورد خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه وسج، مشاهده شده اند. همچنین، بر اساس شاخصهای پرشمار، فراگیرترین سالهای خشکسالی در شهرستان نهاوند، مربوط به سال آبی ۱۳۷۸-۱۳۷۷بوده است.