رابطه هوش اجتماعی با مهارت های کارآفرینی و خلاقیت دانش آموزان هنرستان های شهر شیراز

این تحقیق با هدف بررسی رابطه هوش اجتماعی با مهارت­های کار آفرینی و خلاقیت دانش­آموزان به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی دانش­آموزان هنرستان های شهر شیراز بود که به روش نمونه گیری خوشه­ای چند مرحله­ای نمونه شامل ۲۴۰ دانش آموز انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه­های هوش اجتماعی سیلورا و همکاران (۲۰۰۱)، پرسشنامه مهارت­های کارآفرینی الیان بیچ (۲۰۰۷) و پرسشنامه خلاقیت عابدی (۱۳۷۲) استفاده گردید. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ  بترتیب ۷۲/۰، ۸۵/۰ و ۸۹/۰، محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده­ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین هوش اجتماعی و ابعاد آن با مهارت­های کار آفرینی (۳۱۴/۰) و خلاقیت (۲۳۳/۰) دانش­آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد هوش اجتماعی و ابعاد آن، قدرت پیش بینی معناداری برای مهارت­های کار آفرینی و خلاقیت دارند. از بین ابعاد هوش اجتماعی بعد آگاهی اجتماعی پیش بینی کننده­ی خلاقیت و ابعاد پردازش اطلاعات و مهارت اجتماعی به ترتیب قوی­ترین پیش بین برای مهارت های کارآفرینی بودند.