ارزیابی تاثیر هماهنگ سازی بهره برداری توامان از سامانه ی چند مخزنی حوضه آبخیز کرخه در مراحل مختلف توسعه بر تامین بلند مدت آب

با انجام طرح های جدید تامین آب، برنامه های آبیاری، صنعتی و توسعه ی شهرها، ساختار حوضه آبخیز و به تبع آن شرایط سامانه ی آبی حوضه دچار تغییر می گردد. در چنین شرایطی، استفاده از شیوه ی بهره برداری موجود علاوه بر آن که بهینه نبوده، منجر به صرف هزینه های مختلف اقتصادی و اجتماعی نیز می گردد. بنابراین، نیاز بسیار به هماهنگ سازی بهره برداری با شرایط جدید و به روزرسانی قواعد بهره برداری و منحنی های فرمان سدها، می شود. در این تحقیق به موضوع هماهنگ سازی بهره برداری از سامانه ی آبی و به روزرسانی قواعد بهره برداری از آبگیر سدها در مراحل مختلف توسعه ی حوضه آبخیز پرداخته شده است. برای این منظور، یک شبیه بهینه سازی بهره برداری بلند مدت از سامانه ی آبی ساخته شده که اثرات بالادست بر پایین دست و اثرات بلند مدت بهره برداری از سامانه ی آبی را در نظر گرفته و به نحوی عملکرد سامانه ی آبی را هماهنگ می نماید که تا حد ممکن اهداف بهره وران در افق بلند مدت برنامه ریزی تامین گردد. کاربرد مدل در ارزیابی تاثیر هماهنگ سازی و به روزرسانی بهره برداری از سامانه ی آبی کرخه نشان می دهد که در شرایط ساختن سدهای کرخه، سیمره و سازبن، چنان چه از منحنی های فرمان معمول سدها که به صورت مجزا برای هر سدی تهیه می گردد، استفاده شود ۶۰% از نیازهای آبی تامین نمی شود، درحالی که در شرایط هماهنگ شده تمامی نیازها تامین می گردد. افزون بر آن، عدم هماهنگ سازی بهره برداری از سامانه آبی کرخه و به روزرسانی قواعد بهره برداری از مخازن سدها، ۵۰% قابلیت اطمینان تامین تقاضاهای آبی را در یک افق ۲۰ ساله در مقایسه با عملکرد هماهنگ شده کاهش می دهد.