ارزیابی و سنجش اثربخشی آموزشهای ضمن خدمت دفتر مطالعات نیروی انسانی در ارتقای عملکرد مدیران، هیئت علمی و کارکنان واحدهای منطقه یک دانشگاه آزاد اسلامی

هدف از این پژوهش، ارزیابی و سنجش اثربخشی دورههای آموزش ضمن خدمت در زمینهی افزایش دانش، مهارت و نگرش مدیران، هیئت علمی و کارکنان واحدهای دانشگاهی منطقه یک بود. جامعهی آماری شامل مدیران، اعضای هیئت علمی تمام وقت و کارکنان رسمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی منطقه یک شامل ۴۸۴۳ نفر میباشد. روش پژوهش ازنوع توصیفی- پیمایشی است. ابزار اصلی گرد آوری دادهها، منابع کتابخانه ای و پرسشنامه می باشد. روش نمونهگیری از نوع خوشهای چند مرحلهای است که تعداد ۲۱۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. دادههای بدست آمده از پرسشنام هها با استفاده از مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج spss روشهای آماری توصیفی و استنباطی با کمک نرم افزار بدست آمده از تحلیل های انجام شده، نشان داد که آموزشهای ضمن خدمت هر سه گروه در مقولهی ۴۶ و امتیاز ۸۷ در مقولهی / ۲۲ و امتیاز ۴۴ و در مقولهی مهارت با میانگین ۸۳۵۷ / دانش با میانگین ۹۵ ۶۷ و امتیاز ۱۵۰ دارای اثربحشی همسان بوده است. تحلیل / نگرشها و رفتار شغلی با میانگین ۹۴ واریانس یکطرفه نشان داد که بین میانگین نمرههای هر سه گروه در دستیابی به مقولهی اثربخشی تفاوتی معنی دار وجود ندارد. عاملهای دانش، مهارت و نگرش در مقولهی اثربخشی تاثیر یکسان دارند،اما با توجه به تفاوت بین میانگین گروهها، آزمون دانکن نشان میدهد که در مقولهی مهارت و رفتار، بین میانگین سطوح کارکنان و مدیران تفاوت وجود دارد، ولی در مقولهی دانش بین میانگین سطوح گوناگون تفاوتی مشاهده نشد. در مقولهی دانش، مهارت و رفتار تفاوتی معنیدار بین رشتههای تحصیلی وجود ندارد، ولی در مقولهی مهارت بین میانگین رشتههای کشاورزی و پ زشکی تفاوت وجود دارد. از نظر سابقهی خدمت اختلافی معنیدار وجود ندارد. در مقولهی مهارت بین زنان و مردان تفاوتی معنیدار وجود دارد، ولی در مقولهی دانش و رفتار تفاوتی معنیدار بین زنان و مردان وجود ندارد.