بینش های جدید در تحقیقات رضایت از سفر (مرور سیستماتیک)

در این مقاله به تحلیل تاثیرات مسافرت و رضایت از مسافرت بر سلامت شخصی، رضایت از زندگی، و عملکرد در محیط کار/تحصیل می پردازد. پژوهش های انجام شده نشان می دهند که دوچرخه سواری منظم ممکن است به کاهش استرس روانی و افزایش رضایت از زندگی کمک کند. همچنین، دسترسی به متروهای شهری با رضایت از زندگی مرتبط است، به ویژه از طریق قابلیت پیاده روی، دسترسی و رضایت از سفر. افزایش غلظت ذرات معلق PM۲.۵ با کاهش رضایت از زندگی مرتبط است و تاثیر منفی افزایش زمان سفر را بر رضایت از زندگی افزایش می دهد. همچنین، رضایت از سفر با رضایت از زندگی ارتباط مثبتی دارد و تجربه سفر به شکل ایودایمونیک نیز با رضایت از زندگی مرتبط است. به طور کلی، این مقاله نشان می دهد که رضایت از مسافرت می تواند تاثیراتی قابل توجهی بر سلامت روانی و فیزیکی فرد، رضایت از زندگی و عملکرد در محیط کار/تحصیل داشته باشد.