نشانه شناسی بازنمایی مکان بر اساس تحلیل قانون ۱۸۰ درجه در فیلم از دیدگاه لوینو سیمونز ۲۰۰۹

نشانه شناسی علم بررسی نشانه ها و نمادها است. نشانه ها امری عینی و ملموس هستند و جایگزین پدیده های غایب می شوند. ازجمله اهداف نشانه شناسی این است که می خواهد معانی زبان ها، رمزها و نشانه ها را دریابد. از طریق نشانه شناسی به اینکهچگونه یک امر ذهنی به یک امر عینی و بالعکس تبدیل می شود، پی می بریم. برا این اساس است که تجربه ادراکی در فیلم ودنیای واقعی شباهت عمیقی دارند، زیرا هر دو بر استنباط هایی مشابه متکی هستند که ویژگی های بصری در بین نماهایمختلف پایدار هستند ( ۲۰۰۹, Levine and Simmons ). با تلاش در جهت انجام تحقیقات روانشناختی در مورد فضایبصری و با کمی تعمق به بررسی نشانه ها؛ ما نه تنها به نشانه های انتزاعی مشابه در فیلم و محیط های بیواسطه نفوذ می کنیم،بلکه قوانین ترکیب و انتخاب از بین این نشانه های مشابه را نیز مورد بررسی قرار می دهیم. در بررسی انجام شده، مشخصمی شود که بین روانشناسی شناختی و ویرایش فیلم رابطه ای دوسویه وجود دارد که به هر کدام از آنها اجازه می دهدبینش های مهمی در مورد دیگری ارائه دهند. همچنین، این مقاله به بررسی تحقیقاتی در زمینه شناخت بصری و نمونه هاییاز فیلم می پردازد و چهار فرضیه اصلی در مورد درک فضا در فیلم را به دست می دهد. اول اینکه حداقل برخی از فرآیندها بهنظر می رسد که با کدگذاری خودکار برخی از اطلاعات مکانی شروع می شود. دوما، این کدگذاری متکی بر طیفی از نشانه هایخاص است که می توانند به طور انعطاف پذیری به روشی حساس به زمینه ترکیب شوند. سوم اینکه این رمزگذاری های فضاییاولیه اغلب با مفاهیم اساسی در مورد رویدادها و رفتار و افکار عامل های ذی شعور اصلاح و سازماندهی می شوند. و در نهایت،رمزگذاری های اپیزودیک آنلاین از چیدمان فضایی صحنه ها را میتوان در بازنمایی های بادوام طولانی مدت فضاهای پیچیدهتولید کرد، اما تنها در صورتی که انواع خاصی از اطلاعات بین این بازنمایی های اپیزودیک سازگار باشد