از زبان خشایارشاه

خشایارشا چهارمین شاه سلسله هخامنشی است که بین سال های ۴۸۶ پ.م. - ۴۶۵ پ.م. بر بخش بزرگی از جهان باستان فرمانمیرانده است. از آنجا که پسر ارشد داریوش نبود، پس از برتخت نشینی، همانند پدر با شورش هایی مواجه شد و با درایت وبدون برادرکشی نظم را به ایرانزمین برگرداند؛ سپس درصدد برآمد تا کارهای ناتمام پدر را به اتمام رساند؛ دربار شخصیتخشایارشا و کارهایش از زمان هرودوت تاکنون بارها سخن گفته شده است؛ هیچ یک از سخنان خالی از غرض و کاملا منطبقبا واقعیت نبوده است؛ در این پژوهش تلاش شده است تا برای نخستین بار با تکیه بار تنها نوشته های بازمانده از زبان خودخشایارشا کتیبه های فارسی باستان چهره ای به دور از غرض ورزی از او ارائه شود و مشخص نماید که خشایارشا، پیش از هر چیز یک انسان بوده با خطاهایی انسانی، ولی درعین حال او شاهی توانمند، بلندپرواز، دین باور، کمال طلب بزرگ اندیش وهنردوست نیز بوده است.