بررسی اصل زوجیت (دوبنی) در زبان

در این پژوهش، جمله و معادله ای ساختاری و معنایی آن به عنوان واحد زبانی انتقال پیام، براساس اصل زوجیت (دو بنی) و باطرح این فرضیه که در هر جمله تنها دو واژه در قالب یک ترکیب واژی نحوی (وصفی/ اضافی) بار معنایی کل جمله را بر دوش دارند، در چارچوب نظری اصل زوجیت و با روش تطبیقی و تحلیل منطقی، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است تا تصویرآغازین و ترکیب اصلی واحدهای روساختی در زبان و چگونگی شکلگیری و انتقال پیام در ارتباطات روزمره بین سخنگویانیک زبان و یا از زبان الف به زبان ب، از این دیدگاه تبیین گردد. بر اساس اصل زوجیت که در این تحقیق برگرفته از آیات متعددقرآن کریم بویژه آیات ۴۹ سوره ذاریات، ۳۶ یس و ۱۲ زخرف است، خداوند همه متعلقات جهان هستی را به صورت زوج یاقرینه آفریده است. هدف غایی این پژوهش تبیین و اثبات این فرضیه است که زبان و به عبارت دیگر قوه بیان انسان نیز در تبعی تاصل زوجیت است. به عبارتی دیگر زبان سازه ای نظام مند است که ساخت های آغازین ژرف ساختی، بنیانی و محوری در ذهنکاربران آن، در ابتدایی ترین صورت، در قالب های دوبنی طرح ریزی می شوند و آنگاه منطبق با چارچوب های روساختی گستردهترو با برچسب های گوناگون و متنوع گفتاری، نوشتاری و اشاره ای متجلی می شوند. توجه و به کارگیری چنین اصلی در برگردانمتن از زبان الف به زبان ب نیز راهگشا می باشد.